Wydawnictwo Poligraf

Błyskotliwy Czytelniku, gwarantuję Ci, że nie zapomnisz tej książki do końca życia!
W środku znajdziesz 40 tematów, na które każdy w swoim życiu udziela odpowiedzi – tworząc własny światopogląd. Zebrałem myśli i przekonania dwudziestolatka, łącząc je ze światem muzyki.
Jeśli szukasz nowej playlisty, ale zwyczajnie szkoda Ci trzech dych na książkę, to na 9 stronie znajdziesz kody QR.
To NIE jest życiorys ani naukowa rozprawka. Chcę podzielić się z Tobą swoim, często osobliwym spojrzeniem na świat. Pod każdym rozdziałem zostawiłem kilka pustych linijek – miejsce na Twoje przemyślenia. Będziesz mógł skonfrontować spisane przekonania z tymi, które pojawią się za kilka lat.
Poglądy wzniecają rozmowy, tworzą przyjaźnie, a także potrafią być kością niezgody. Zmieniają się one regularnie, dlatego będę je rejestrował co 10 lat. Wierzę, że zabieg ten pozwoli mi szerzej otworzyć się na przekonania i styl życia innych ludzi.
Nie mogę również doczekać się od Ciebie wiadomości, która przemodeluje mój punkt widzenia, a w konsekwencji ukaże się w kolejnej książce za dekadę!
Jeśli jednak nie jesteś w stanie przyjąć innej opinii, to lepiej odłóż prędko tę książkę tam, skąd ją wziąłeś. Poglądy są bowiem tylko subiektywnym postrzeganiem rzeczywistości.

"50 szczęść" to debiut literacki, który jest zbiorem postów umieszczanych przez autorkę na prowadzonej przez nią stronie internetowej dla kobiet. Życiowe, pełne emocji i przemyśleń wpisy zawierają opis jej świadomej przemiany – z kobiety potrzebującej usilnie bliskości w kobietę świadomą i szczęśliwą.
Pisana prostym, bezpośrednim językiem książka jest skierowana nie tylko do kobiet, lecz także do tych, którzy chcą kobiety zrozumieć. Najważniejszy wniosek to: nigdy nie jest za późno, aby zacząć od początku świadomie kształtować swoje życie.

Elżbieta Kraśniewicz, rocznik `73, posiada niemal 30-letnie doświadczenie w pracy w korporacjach. Jest absolwentką Wydziału Psychologii SWPS oraz mentorką dla liderów  biznesu i osób, które chcą przejść zmianę w karierze. Mama i babcia. Prowadzi stronę dla kobiet: https://www.facebook.com/50szczesc/.

Po opublikowaniu mojej pierwszej książki pod tytułem „Aforyzmy w aferyzmach lub odwrotnie” pozwoliłem sobie na wydanie tego tomiku, co daje mi niewysłowioną radość i satysfakcję.
Jestem łodzianinem, który otrzymał staranne wykształcenie na Politechnice Łódzkiej. Ewidentnym dowodem na staranność są fraszki opublikowane w „590 fraszek i... ciut, ciut”, a naprawdę jest ich dwa razy tyle. Tytuł jest ukłonem w stronę miasta Mława, które obchodzi 590. rocznicę uzyskania praw miejskich, co zostało przeze mnie w tomiku podkreślone stosownym wierszykiem.

"66(6) przypadków Kopciucha" jest socjologiczno-filozoficzną rozprawą autorki dotyczącą uzależnień (wszelkiego rodzaju) i konsekwencji z tym związanych. Książka skonstruowana jest z artykułów-opowiadań o „Kopciuchu”, okraszonych krótkimi sarkastycznymi wierszami znanych pisarzy i artystów. Zawartość jest pełna scen i słów, których większość z czytelników nigdy nie doświadczyła ani sobie nie wyobrażała.

Sebastian Trycjator Łanik – gitarzysta, wokalista, autor piosenek, twórca undergroundowych teledysków.
Niniejsza książka jest jego debiutem literackim. Opowieści niezwyczajne pisał przez wiele lat, by w końcu zdecydować się na ich wydanie. Inspiracją, oprócz obserwacji i własnych doświadczeń, były czarno-białe fotografie. Niemal każde z 69 opowiadań zawiera ilustrację, która wywołuje wyobrażenia gdzieś na granicy snu i jawy. Tego, co znane, i tego, co ukryte. Święte i demoniczne. I mimo że wszystko przenika się wzajemnie, to właśnie te kontrasty budują nasz świat.

Człowieczeństwo to piękna rzecz, zdolność do emocji, słabości, uniesień i większych celów. W jednej osobie kumuluje się wir emocji lepszych i gorszych tworzących kształt człowieka, tak jak możność wyboru, świadomość, umiejętność godzenia się z porażką czy próba walki.

To tryskająca dowcipem, pełna ciepła, optymizmu, a także refleksji opowieść o przyjaźni, kontrowersyjnych wyborach życiowych i... miłości.
Jest to historia ludzi, których los zetknął ze sobą w mającym 90-letnią tradycję Liceum Sacré Coeur w Pobiedziskach pod Poznaniem, nazywanym żartobliwie Klasztorkiem.
Fabuła została zainspirowana pobytem autorki w tymże miejscu.
Wprawdzie historie opisane w książce są fikcją, jednakże - zapewne - do każdej z nich byliśmy zdolni!

Miły Czytelniku! To z myślą o Tobie napisałam książkę, która ma ogrzać nasze serca i myśli niczym filiżanka gorącej czekolady, lampka wina albo rozmowa z przyjacielem. Sprawić, by czas spędzony na lekturze był radosny, wzruszający, po prostu... wyjątkowy...
Jak napisał Carlos Ruiz Zafón: „Książki są lustrem: widzisz w nich to, co już masz w sobie”. - Dorota

„Lekturę powieści zostawiłam sobie na niedzielę. Teraz jednak żałuję, bo ze śmiechu okropnie bolą mnie wszystkie mięśnie, a w niedzielę trudno o dobrą pomoc medyczną (…)”. - Sława Przykucka-Makarowicz - wychowawczyni z LO, polonistka
„Ciekawa książka, świetnie napisana, doskonale się czytało. Rysunki - genialne!” - Agnieszka Przybylska - przyjaciółka
„Dzięki, Doris! Książka mądra i megazabawna jednocześnie. Widzę, że mam idealny prezent dla mojej mamy, narzeczonej i przyszłej teściowej!” - Andrzej Piotrowski - kuzyn
„Uśmiałam się do łez. Potrzebowałam tych wszystkich pozytywnych emocji i wzruszeń. Polecam! Ta książka natchnie optymizmem każdego!” - Monika Babula-Sobkowiak - koleżanka ze szkolnej ławy

Zbigniew Antoni Kędzierski – mieszka w Szczecinie, gdzie ukończył studia w Wyższej Szkole Morskiej. Zarówno podczas wieloletniej pracy na wielorakich statkach pod różnymi banderami, na których pracował jako chief engineer, jak i podczas prywatnych podróży zwiedził niemal cały świat. Mieszkał też w Niemczech, Hiszpanii i Bułgarii, ale zawsze wracał do swojego Szczecina. Zna cztery języki obce: angielski, niemiecki, hiszpański i rosyjski.
Bywają opowieści, w które trudno czasem uwierzyć, choć historia, którą chcę opowiedzieć, miała się wydarzyć w rzeczywistości. Do dziś nie wiem, co o niej myśleć. Usłyszałem ją od przypadkowo poznanego mężczyzny. Miał na imię Martin i jest on bohaterem zdarzeń opisywanych w tej książce. Zdarzeń momentami tak nieprawdopodobnych, niesamowitych i dziwnych, jakby były wytworem wyobraźni chorego umysłowo człowieka. Wiele faktów zdawało się jednak prawdopodobnych, inne bez wątpienia były prawdziwe, a Martin opowiadał o nich bardzo przekonywająco. Słuchając go, ani przez chwilę nie miałem wątpliwości, że on to wszystko rzeczywiście przeżył. (…)
Nie wiem, czy ktokolwiek oprócz mnie zechce jeszcze w tę historię uwierzyć. Wiem jednak, że moim obowiązkiem jest się nią z Państwem podzielić. Szczególnie po wyjeździe Martina i jego ostatniej pozostawionej dla mnie wiadomości.
(fragment z "Od Autora")

Tomik poezji „A po co są komary?” swoje narodziny zawdzięcza dwutygodniowej kwarantannie, która niejako pchnęła pisarza do kontemplacji prozy życia codziennego, jakiej jeszcze do niedawna doświadczał. Wiersze nie są jednak wyrazem tęsknoty, a chęcią zrozumienia tego, co działo się za grubą ścianą oddzielającą go od świata. Wszystkie teksty natomiast nie powstały w zamknięciu, które było jedynie zapalnikiem koncepcji wewnętrznej ściany, jaką każdy z nas ma w sobie. Wiersze mimo prostej budowy i nawiązania do problemów codzienności, takich jak chociażby naiwność, motyw kłamstwa i prawdy czy cena sukcesu, potrafią zaskoczyć skłaniającą do refleksji puentą, bo któż więcej powie nam o życiu, jak nie najmniejsze jego jednostki? Sekundy, minuty, godziny i dni, o których tak łatwo zapominamy, a tak trudno wyciągnąć z nich wnioski.

Katarzyna stawia pierwsze kroki na wrocławskim uniwersytecie medycznym. Próbuje znaleźć swoje miejsce w obcym mieście, otoczona nieznajomymi, zajętymi swoimi sprawami ludźmi. Nie ułatwiają jej tego rodzinne problemy i odrzucenie przez chłopaka, na którego tak bardzo liczyła. Zbyt wiele przeciwności pojawiających się w jej życiu może doprowadzić do rozpaczy albo jeszcze bardziej wzmocnić zdecydowany charakter młodej studentki, ale kto wie, co jest jej przeznaczone. Poszukiwanie własnej drogi wiedzie dziewczynę na Maltę, gdzie czeka na nią niełatwe życiowe doświadczenie.

Mariola chciała być tak po prostu bogata. Pragnęła tego najbardziej na świecie, a kiedy to mogło się spełnić, został jej do zrealizowania jeden warunek postawiony przez zmarłą ciocię. To od niego wszystko się zaczęło, te wręcz niewiarygodne perypetie i moralne dylematy. Czy jednak starczy jej sił, kiedy cel jest już tak blisko, wręcz na wyciągnięcie ręki? Kto ośmieli się wtargnąć do jej życia i wywrócić wszystko do góry nogami?

Maria Zoll-Czarnecka (1928-2016), siostra profesora Andrzeja Zolla, pediatra, nazywana Lekarzem Bezdomnych, opowiada o swoim domu rodzinnym, dzieciństwie, młodości przypadającej na czas II wojny światowej i dalszym życiu w czasach PRL-u oraz działalności społecznej.

Sentymentalna podróż do czasów młodości kinomana, który przekuł swą miłość do kina w twórczy zapał filmowca. To też PRL widziany oczami młodego marzyciela, ówczesna przaśna rzeczywistość, transformacja i w końcu epoka pełnego nadziei kapitalizmu, często przynoszącego rozczarowanie.
Andrzej Lorenc, z urodzenia wrocławianin, snuje wspomnienia o swoim życiu zapalonego miłośnika kina i filmowca amatora od lat 50. XX wieku do czasów dzisiejszych. W swej opowieści dokumentuje cząstkę dziejów amatorskich klubów filmowych prężnie działających w okresie PRL. Wraca też pamięcią do Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Amatorskich Pol-8 odbywającego się w Polanicy-Zdroju w latach 1965–2010. Szczegółowo opisuje osiągnięcia zarówno Sióstr i Braci Filmowców, jak i swoje, poświęcając wiele miejsca własnym inspiracjom twórczym i sposobom realizacji obrazu filmowego.
Autor ratuje od zapomnienia fascynujący fragment historii polskiego filmu amatorskiego, ale też daje nadzieję na jego nowe życie.

dr Klaudia Dróżdż

Pewnego razu Aaliyah, spacerując z pieskami o imionach Rio i Zoja po lesie, natknęła się na dziwną skrzynię, w której była tajemnicza karteczka. Na karteczce Aaliyah przeczytała: „Idź w górę lasu, na pierwszym rozwidleniu skręć w prawo, za piętnastym drzewem jest skała, a za nią – jaskinia, szukaj w niej kamienia z okiem”. To był początek serii pełnych niespodzianek wydarzeń, które nieustraszona trójka przeżyła. A wszystko za sprawą czarodziejskiego zielonego pyłu...

Ciepła i dyskretnie pouczająca opowieść dla dzieci, z przygodami, które zaskoczą także dorosłych. Wspaniała lektura do wspólnego czytania i dyskutowania, dzięki której rodzice będą mieli okazję spędzić czas ze swymi pociechami.

Miejscowy alchemik Erick Horldston wiedzie spokojne życie wraz ze swoją wybranką Anną Loff w okręgu Czterech Wysp. Wysoki blondyn większość czasu spędza w swojej pracowni, przygotowując mikstury pomagające utrzymać stan zdrowotny mieszkańców na dobrym poziomie.