Literatura

Powieść "Zaplątany los" jest kontynuacją "Niekończącej się historii", poznajemy w niej dalsze losy bohaterek – Alicji i Asi – oraz historie innych kobiet, które poprzez różne zawiłości życia są z nimi powiązane. W tej części autorka oddaje głos także mężczyznom odgrywającym niebagatelne role w życiu bohaterek i tak jak one – dokonują życiowych wyborów, które nie zawsze da się jednoznacznie określić jako dobre.

"Zaplątany los" wprowadza nas jeszcze głębiej w jasne i ciemne strony rodziny, pokazuje kolejne pokolenia, które także muszą dokonywać swoich własnych wyborów. Powieść wywołuje w czytelniku refleksję dotyczącą przemijającego czasu, jak pisze autorka: „Czas nieubłaganie pędzi, dopiero zima, już lato, dopiero niemowlę, już przedszkolak, dopiero kawaler, już dziadek...”.
Może warto się choć na chwilę zatrzymać…

Barbara Maria Sykutowska - urodziła się w Krakowie, gdzie mieszka z rodziną. Pasjonatka psychotroniki, wszechstronny doradca parapsycholog, specjalista w dziedzinie ezoteryki. Już od lat na Fiverze doradza ludziom z całego świata w trudnych dla nich problemach życiowych. Ukończyła akademię psychotroniczną. Specjalizuje się w numerologii, astrologii i tarocie. Swoją przygodę z pisarstwem zaczynała od tworzenia opowiadań do tygodników. Książka "Niekończąca się historia" to jej debiut literacki.

„Mały kraj” jest książką o władzy. A właściwie o spustoszeniu, jakie może uczynić w psychice człowieka. Ale jest też i o samotności, odrzuceniu, przemijaniu. Przez karty „Małego kraju” przewija się również pytanie, czym jest ZŁO?
Bohaterami książki są ludzie starzy, uwikłani w dawny system. Lecz dla istoty poruszanych spraw nie ma to znaczenia. Wspomniani bohaterowie są pacjentami szpitala z jednej sali oddziału kardiologicznego, tj. Człowiek z laska, Pułkownik, Chudy, Judasz i Nowy. Ci staruszkowie prowadzą ze sobą dziwne rozmowy, które są echem ich przeszłości, pretekstem do ich prowadzenia są często aktualne wydarzenia krajowe, a raczej ich pobocza i strzępy. Książka składa się z epizodów i nie ma ciągłości fabularnej. Format tekstu jest często groteskowa, miejscami poetycka.

Zbigniew Barański, urodzony w 1954 r. w Skarżysku-Kamiennej, mieszka w Katowicach.
Ukończyłem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach; pracowałem jako policjant, obecnie jestem na emeryturze.
W 2000 r., wspólnie z Jackiem Masłowskim, wydałem tomik „Wiersze” (Kaga-Druk, Katowice). W 2012 r. Wydawnictwo Nowy Świat opublikowało moje e-booki prozatorskie – „Pięć minut” i „Mały kraj”, a w roku następnym kolejny e-book „Ptak, którego nie było”.
W 2016 r. Wydawnictwo „Inter-. Literatura-Krytyka-Kultura” Zakładu Antropologii Literatury i Edukacji Polonistycznej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu wydało moją książkę prozatorską „Zaułek ślimaków”, która udostępniana jest na zasadzie open access. W piśmie „Inter-. Literatura-Kultura-Krytyka” publikowałem prozę i wiersze.

Zakłócanie spokoju egipskich bóstw ma swoją okrutną cenę, a ich zemsta nie zna granic – sięga nawet współczesnej Polski. Przekonuje się o tym pewna rodzina, na której losach dramatycznie odciskają się nieprzewidziane konsekwencje pracy przy wykopaliskach Ady Tarnowskiej – młodej, obiecującej archeolog. Co łączy odnalezioną w grobowcu pod Kairem złotą figurkę kota i piękną czarną kotkę, która niespodziewanie pojawia się w domu Ady? Czy rodzinne więzy wytrzymają kolejne nieszczęścia? I jaka jest cena bycia sobą mimo przeciwności losu? Zemsta bogini Bastet to wielopokoleniowa historia rodzinna – w cieniu egipskiej klątwy.

Barbara Maria Sykutowska. Urodziła się w Krakowie, gdzie mieszka z rodziną. Pasjonuje się psychotroniką, działa jako wszechstronny doradca parapsycholog, jest specjalistą w dziedzinie ezoteryki. Już od lat na Fiverze doradza ludziom z całego świata w trudnych dla nich problemach życiowych. Ukończyła akademię psychotroniczną. Specjalizuje się w numerologii, astrologii i tarocie. Swoją przygodę z pisarstwem zaczynała od opowiadań do tygodników. Jest autorką książek "Niekończąca się historia" oraz "Zaplątany los".

„Nic nie jest bardziej zadziwiające, jak łatwość, z jaką większość daje się rządzić przez niewielu…” – zastanawiał się David Hume w 1741 r. Wówczas winił on przemoc, którą stosowali panujący wobec poddanych dla utrzymania władzy.
„Genialność” obecnych systemów panowania polega na tym, że potrafią one posiadać władzę absolutną bez budowania obozów koncentracyjnych, zmuszania do ideologicznej jednomyślności czy też zwalczania kontrowersji przemocą, przynajmniej tak długo, dopóki są one niegroźne. Społeczeństwo podporządkowane jest interesom gospodarczym elit i zostaje zdemobilizowane do pozycji (głupiego) konsumenta żyjącego w ciągłym lęku, niepewności i apatii, niezainteresowanego polityką, co dla władzy jest zjawiskiem pożądanym i wygodnym.Lektura tej książki pomoże czytelnikowi otworzyć oczy na mechanizmy rządzenia, zrozumieć, jak słabe strony naszej psychiki wykorzystywane są przez panujących, zdemaskować machinacje grup elitarnych i pozwoli na wypracowanie indywidualnych i grupowych mechanizmów obronnych. Agresja Rosji przeciw Ukrainie, która nastąpiła po napisaniu tekstu tej książki, wskazuje, jak ważna jest świadomość społeczeństwa, by nie dało się ono wodzić za nos przez autorytatywne, żądne władzy elity, które nie cofną się przed niczym, nawet przed groźbą rozpętania wojny nuklearnej.

Słyszałem kiedyś takie powiedzenie: „Życie jest jak papier toaletowy, długie, szare i do d..y”. Ja uważam, że życie jest takie, jakie sami je stworzymy. Wybór należy do nas i tylko od nas samych zależy, jak będzie wyglądało. Można się załamać i popaść w depresję, żyjąc w teraźniejszości. Są to czasy strachu i pełne obaw, żyjemy z pytaniem: co będzie? Nie za kilka czy kilkadziesiąt lat, tylko jutro – człowiek zaczyna się obawiać dnia następnego.
(fragment książki)

Współczesny świat pędzi do przodu. Liczy się kariera, pieniądz, władza. Ludzie zapominają o pewnych wartościach, które powinny być priorytetem: rodzina, miłość, spokojne życie. Autor zawarł w niniejszej książce swoje przemyślenia i odczucia. Niektóre zabawne, inne kontrowersyjne. Bez lukru i słodzenia opisuje to, co widział, przeżył i co o tym wszystkim myśli. Zwykły człowiek. Taki jak ty.

Jest rok 2034. Robert Brych, czterdziestoletni astrofizyk z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, wraz z zespołem pracującym przy programie NEA odkrywa w przestrzeni kosmicznej niezidentyfikowany obiekt kierujący się w stronę Ziemi. Kolizja z nim oznaczałaby koniec świata, jaki znamy. Kilka dni później Robert staje się świadkiem działania niszczycielskiej siły z kosmosu. Czy tak właśnie będzie wyglądał nasz ostatni dzień?

Jacek Józef Chyliński – polski ekonomista, poeta, pisarz.
Absolwent uniwersytetów w Łodzi i w Warszawie. Wieloletni menedżer ochrony zdrowia. Autor tomików poezji "Rozmowy z czasem" i "Guliwer" oraz licznych publikacji.
Jego debiut literacki to biograficzna książka "Prawa, których nie da się pokonać". Potem ukazał się "Dybuk". "Strażnik" jest trzecią książką autora.

„Urodziłam się w Waldenburgu, w rodzinie żydowskiego jubilera. Powodziło nam się znakomicie. Moja rodzina była całkowicie zasymilowana, dzieciństwo miałam wspaniałe. Wszystko zaczęłam tracić po tysiąc dziewięćset trzydziestym piątym roku. Pięć lat później moja rodzina przebywała już w obozie, a cały majątek przejęło państwo. Ledwo skończyłam czternaście lat, to było prawdziwe piekło. W czterdziestym drugim już nie miałam rodziny, zostałam sama. Myślałam, że nie przeżyję. W styczniu czterdziestego piątego roku trafiłam z Gross-Rosen do KL Waldenburg, on znajdował się w dzielnicy Gaj. Na początku marca zaprowadzono mnie do wydziału politycznego w obozie i zaraz potem trafiłam do pokoju kierownika. Miałam dziewiętnaście lat i myślałam, że tym razem to już koniec. Za biurkiem siedział Hugo Krauze w mundurze SS”.

"„Dziennik o-błędnik” to książka, która doskonale wpisuje się w nurt współczesnej literatury kobiecej. Choć nie znaczy to, że panowie nie mogą po nią sięgnąć. Mogą. Jak najbardziej. Jest to bowiem pozycja utrzymana w humorystycznej, ale także życiowej, realistycznej stylistyce, w której można odnaleźć wątki bardzo poważne, takie jak: funkcjonowanie w toksycznym związku, poczucie własnej wartości, potrzeba niezależności, oraz wątki zaskakująco śmieszne, związane na przykład z ćwiczeniem dyplomacji, czyli sztuki wzbudzania entuzjazmu, albo uwagi na temat: jak idealnie robić dobre pierwsze wrażenie czy jak „niechcąco” stracić wielbiciela."

Polska mafia miewa się świetnie, bezkarnie korumpując lokalnych urzędników, decydentów, policję, prokuraturę i sądy. Jej kontakty i wpływy sięgają znacznie wyżej i daleko poza polskie granice. Szczególnie silne relacje wiążą ją z potężnym niegdyś wschodnim sąsiadem – Rosją.
Coraz bardziej dociskaną amerykańskimi i unijnymi sankcjami, coraz biedniejszą i bardziej zdesperowaną.

Basia miała wszystko, o czym w 1915 roku mogła marzyć młoda kobieta: własne cztery kąty, zadowalającą pracę i kochającego mężczyznę u boku, który właśnie poprosił ją o rękę. Mimo wojny i wszechobecnego strachu przepełniała ją nadzieja na lepsze jutro. Jeden dzień, krótka chwila zniweczyły wszystko.

Maciejowa to kobieta nieugięta i bezwzględna, która żelazną ręką prowadzi sprawy swojego bardzo licznego rodzinnego gangu. Nawet najwięksi twardziele spośród nich, stojąc przed jej obliczem, zawsze kładą uszy po sobie, nikt nie ma odwagi postawić na swoim, bo wszyscy wiedzą, że oznaczałoby to wydanie na siebie wyroku. Tytułowa "Kolebka" Maciejowej jest jak kłębowisko żmij, a za kulisami wesela, które jest sceną pierwszej księgi, toczy się kolejna bezwzględna walka z wrogami…

Gdy ktoś, kto nigdy nie uczył się malować, zabiera się za tworzenie obrazu, nie trzyma się żadnych reguł, nie przestrzega określonych zasad. Prowadzi pędzel po płótnie, kierując się intuicją, a nie narzuconymi schematami.

Mało kto podejrzewa, że inteligentna i dobrze sytuowana grupa młodzieży z porządnych domów, uczęszczająca do renomowanego liceum, ciesząca się dobrą opinią, za maską kultury i poprawności skrzętnie ukrywa bezwzględność i sadystyczne skłonności. To drugie demoniczne oblicze znają tylko oni sami i ich zaszczute ofiary. Strach i zmowa milczenia nakręcają spiralę strachu, nienawiści i agresji, a brak hamulców moralnych sprawia, że brutalność przyjmuje coraz okrutniejsze formy.

Z jakiej okazji spożywa się tu "kollifa" i dlaczego zabronione jest jedzenie "ambelopoulia"? Jak wygląda grecki znak zapytania i co to takiego "Greeklish"? Dlaczego Cypryjczycy witają się przez próg i czym polewa się trumnę podczas pogrzebu?

"Gniew motyla" to zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia młodej Marokanki, która uciekając przed niebezpieczeństwem w swoim kraju, trafia do Francji, gdzie wpada w świat wielkich pieniędzy i ekskluzywnych prostytutek.