Literatura

Jest to książka o życiu i różnych jego aspektach. Opowiada o wielkich stratach, żałobie, samotności, ale też o prawdziwej miłości, wytrwałym dążeniu do celu i szczęściu.
To historia młodej dziewczyny Leny, która w traumatycznych okolicznościach traci matkę i zostaje sama. Wyrwana z bezpiecznego azylu i beztroski uczy się życia od nowa. Ze zbuntowanej nastolatki musi szybko przemienić się w młodą kobietę odpowiedzialną za siebie i nie tylko. Samotna i nieszczęśliwa zakochuje się bez pamięci w chłopaku z sąsiedztwa, który mimo iż wydaje się odwzajemniać jej uczucia, okazuje się zupełnie niedostępny, a chwilowe szczęście dokłada jej jedynie rozterek i problemów.
Ale życie jest nieprzewidywalne i pełne niespodzianek. I chociaż ten związek od początku skazany jest na porażkę, to los ciągle rzuca ich sobie w ramiona. A miłość Leny do Kamila potrafi przetrwać wszystko. Mimo iż obydwoje z Kamilem starają się wręcz zniszczyć to, co ich łączy, to czy można wygrać z przeznaczeniem...?

Magdalena Karczewska, urodzona w 1980 roku w Jeleniej Górze. Szczęśliwa żona i mama, od ośmiu lat mieszka wraz z rodziną w Niemczech.
"W otchłani życia" to jej pisarski debiut. Zawsze marzyła o tym, aby wziąć do ręki własną książkę. Jak widać, marzenia się spełniają...

Historia młodej dziewczyny, która podczas wakacyjnych odwiedzin u dziadków zbliża się do nich, odkrywa rodzinne tajemnice, a co najważniejsze, znajduje miłość, może nie tylko wakacyjną... Książka to nie kolejne romansidło, to pretekst,
by cofnąć się do wspomnień z lat młodzieńczych, szalonych pomysłów, pierwszych uniesień miłosnych... Przychodzi czas, kiedy potrzebujemy chwili wytchnienia, sięgnięcia po lekturę, którą czyta się szybko i przyjemnie, dlatego jest warta uwagi wymagającego czytelnika.

„W labiryncie przeszłości” to powieść, w której autorka opisuje bez retuszu spokojne życie na Wołyniu przed II wojną światową, gehennę okupacji i rzeź oraz trudy tułaczki, ujmując to w autobiograficzne ramy. Źródłem opowieści są przeżycia jej samej, jej rodziny, przyjaciół i znajomych. Jako dziecko była świadkiem wołyńskich wydarzeń i przedstawia je z własnej perspektywy. Te straszliwe doświadczenia odcisnęły się piętnem na jej życiu. Przetrwała jednak, podobnie jak jej rodzina, bo wierzyła w dobro i miłość. To właśnie bezgraniczna miłość i wspólnota serc łączyły ich w najpotworniejszych sytuacjach i ratowały, przeprowadzając przez ziemskie piekło do życia. Autorka pragnie tą powieścią zaświadczyć o prawdzie ludobójstwa na Wołyniu oraz sprowokować do dyskusji i gruntownego opracowania tego tragicznego fragmentu polskiej historii.

Genowefa Domżalska jest Mazowszanką. Większą część życia spędziła w Polsce. Pod koniec lat osiemdziesiątych wyemigrowała do Kanady wraz z nieletnim synem. Bez znajomości języka angielskiego ze słabym francuskim nie poddała się trudnościom, z którymi przyszło się jej zmierzyć. Pełna optymizmu od zera rozpoczęła życie na zachodniej półkuli świata. W Kanadzie znalazła czas i miejsce na realizację swych marzeń. Los jednak chciał inaczej. Uległa nieszczęśliwemu wypadkowi, a jej ręka nie miała już nigdy pisać. I wówczas po raz drugi poczuła gorące pragnienie pisania. Usilnie walczyła z kalectwem i wygrała!!!

Dwóch młodych skautów kochających życie obozowe zostaje uprowadzonych przez ducha prastarej puszczy. Po strasznej burzy Kuba i Maksym zamieszkują w starej leśniczówce, która powoli odkrywa swoje najskrytsze tajemnice.

„W krainie Grzybków” to cztery sympatyczne, pełne humoru historie o trójce rodzeństwa.
Tymek, Staś i Emilka Grzybkowie zapraszają do swojego świata radości, śmiechu oraz małych i dużych dziecięcych kłopotów.
Czy niespodziewana przesyłka z Indii i folia aluminiowa staną się początkiem wspaniałej zabawy i sposobem na nudę?
Podróż rakietą w kosmos i spotkanie z kosmitą mogą się zdarzyć każdemu małemu odkrywcy, jeśli tylko będzie tego chciał.

Nie dziw się, że ci powiedziałem: „MUSICIE SIĘ NA NOWO NARODZIĆ”. Stwierdzenie to pochodzące od Jezusa jest albo oszukańcze, albo pustoszące dla kogoś, kto pragnie kontrolować swoją duszę. Niewiele biblijnych rzeczywistości jest lepiej utworzonych przez Boga, aby ukazać naszą bezradność wobec grzechu. Ale nie wszyscy są dzisiaj skłonni ocenić to cudowne wydarzenie, którym ono jest.

Książka o ludzkich rozterkach, nadziejach i poszukiwaniu spełnionej miłości. Patryk Wolski – trzydziestosześcioletni lekarz pediatra, mężczyzna o nietuzinkowej urodzie, podczas urlopu w Świnoujściu dostrzega na plaży kobietę, która swoim intrygującym zachowaniem wzbudza nie tylko jego ciekawość, ale i głębsze zainteresowanie.

"W drodze do siebie, czyli podróż w kobiecość" to osobista opowieść o odzyskiwaniu poczucia własnej wartości i kobiecości po rozstaniu z mężem. Wtedy właśnie okazało się, że trzeba odnaleźć w sobie tę zagubioną gdzieś w codzienności kobiecość... Książka jest radosną inspiracją i świetną motywacją do zmiany życia!!!

Agnieszka Makowska – ur. 18.04.1983 roku. Magister ekonomii, zarządca nieruchomości, trener holistyczny, radna dzielnicy Żoliborz m.st. Warszawy. Mama dwóch nastoletnich synów, zamężna w latach 2002–2020. Obecnie szczęśliwa kobieta i matka, która od początku zbudowała swój spełniony świat na zielonych Sadach Żoliborskich, gdzie nieprzerwanie mieszka od 2000 roku

Podczas szalejącego w mieście monsunu, Michael przypadkowo odnajduje zwłoki zastrzelonej młodej Chinki, zatopione w podziemiach jednej z wież. Dokonane odkrycie początkuje niezwykły ciąg wydarzeń, w którym oficjalne obowiązki Michaela przestają mieć zasadnicze znaczenie, a priorytetem staje się wyjaśnienie tajemniczych powiązań następujących po sobie epizodów.

Tamtego dnia był tylko dzieckiem, które narodziło się na Ołtarzu Ognia. Nikt nie przypuszczał, że jego imię będzie znane wśród wszystkich gatunków obcych.
Młody Vartiomis, łamiąc najważniejszą z zasad, spotykając na swojej drodze Demona i zakochując się w człowieku, wywraca do góry nogami świat obrońców ludzi. Zamieszkujący jego ciało Żywioł okazuje się wrogiem, odgradzając go od kogoś, kim być powinien. Jest pierwszym, który odważył się oszukać towarzyszy i połączyć ze światem, do którego nie należy. Przed Vartiomis jednak nic się nie ukryje, a ich kodeks jest bezwzględny...

Koniec lat dziewięćdziesiątych. W Polsce szybko dojrzewa kapitalizm. To fantastyczny czas dla biznesowych odkryć, dla gwałtownych zmian i dla niezwykłych karier. Oraz dla przekrętów.
Niespełna 30-letni Jan Sawicki robi nieoczekiwaną i błyskawiczną karierę w dużym regionalnym banku. Jest pracowity, samodzielny, bystry i ambitny, więc pnie się w górę. Czy tylko dlatego?
Z wolna nad bohaterem gromadzą się ciemne chmury. Prosta i przewidywalna droga nagle wije się i plącze. Coraz bardziej dramatyczne wydarzenia wprowadzają swoje okrutne reguły. To, co było przyjazne teraz, staje się wrogie. Może nie wszystko, ale… A i życie osobiste bohatera skręca gdzieś na dziwne rozstaje. Sawicki wpada w korkociąg bolesnych doświadczeń,  a strach staje się nieodłącznym towarzyszem jego kolejnych poczynań...
Zawodowe dojrzewanie bohatera obserwujemy w barwnej scenerii korporacyjnych i  bankowych rytuałów. Wraz z rozwojem akcji poznajemy malownicze otoczenie bohatera: jego rodzinę, licznych współpracowników, charakterystycznych klientów banku i wreszcie jego narzeczoną – Julię Bławat wraz z jej oryginalną rodziną i znajomymi.
Czy rozrzucone puzzle dadzą się poskładać? Czy uda się uciec przed złym losem? Czy finał tej przygody będzie dla Sawickiego metą…  czy startem?

Najlepszy jest jednak bezruch. Co mi właściwie jest?  I dlaczego tu jestem?  Szum w uszach powoli tracił intensywność, a ćmiący ból głowy też jakby się cofał. Co ja tu robię? Teraz koniecznie muszę zebrać myśli, może coś mi się przypomni. Spokojnie oddychaj – przypomniały mi się nieśmiertelne porady ze szkolenia na temat stresu. Uspokój się i pomyśl. Leżałem na wznak. Kątem oka zobaczyłem czarną plamę przemieszczającą się wolno po białej pościeli. Spojrzałem na nią uważniej. Pająk wolno zmierzał w kierunku moich ust. Nie mogłem ruszyć rękoma. Głową też nie.

To historia prawdziwa, opowiadająca o nieubłagalnym zrządzeniu losu, o sile przetrwania, tęsknocie i strachu o każde jutro. Opowiada o walce o życie własnych dzieci i o pragnieniu szczęścia, które uśpiło czujność.

UŚMIECH to próba czytania i interpretowania świata właśnie poprzez najróżniejsze formy śmiechu. To klucz do zrozumienia drugiego człowieka: jego szaleństw, kompleksów i marzeń. Uśmiech – zdaje się mówić autor – to twoja wizytówka. Można by zaryzykować twierdzenie, że zawiera się w nim niekontrolowana emanacja duszy. Ta książka jest jak film, pełna obrazów, których nie da się szybko zapomnieć. Jest jak podróż, która wciąż trwa i nie chcesz, aby kiedykolwiek się skończyła...

Kazimierz Grochmalski – twórca eksperymentalnego Teatru MAYA (w latach 1976–1998 zrealizował 16 premier według własnych scenariuszy). Wydał dwa tomy poezji: „Teatr, którego nie było” (2016) oraz „Traktat o marionetkach” (2018). Autor własnej metody teatralnej nazwanej „kompozycją komediową”, którą prezentował na kilkunastu uniwersytetach całego świata. Mieszka w Poznaniu. Zajmuje się zen oraz opieką nad „braćmi mniejszymi”.

Historia, której nie sposób nie czytać bez emocji. Historia podążania współcześnie tropami św. Jakuba. Historia konfrontowana relacjami i opiniami współczesnych nam osób – pielgrzymów.