Proza

Niezwyczajne losy bohaterów i tajemnice dotyczące najnowszych technologii przeplatają się w sensacyjnej akcji o zaskakującym zakończeniu.

Życie w USA i to jeszcze wtedy, gdy buszowali tam kowboje i niedobitki Indian, gdzie sprawność fizyczna, umiejętność posługiwania się bronią i wymierzanie sprawiedliwości na własną rękę były uznawane za atrybuty prawdziwego mężczyzny, zachwycało młodych ludzi.

Z całym szacunkiem pozostaję do zamiarów Autorów piszących o tematyce łowieckiej, że głównie podkreślają sprawy etyki, obyczajów i tradycji wspaniałych postaw większości myśliwych zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim (PZŁ).

Wraz z dwoma młodymi adeptami inżynierii chemicznej, piękną Ewą oraz niepokornym Tomkiem z polskiego oddziału firmy przybywa na Cypr, gdzie czekają go nie tylko techniczne wyzwania, ale przede wszystkim zostaje wciągnięty w bezwzględną rywalizację dwóch zagorzałych przeciwników – braci Katsaros. Michael wie, że nawet najmniejsze uchybienie w wykonywanych czynnościach może spowodować totalną zagładę wyspy.

"Zabierz mnie do domu" to proza obyczajowa. Głównymi bohaterami opowieści są polscy emigranci – Basia i Witek mieszkający od lat w Irlandii, ciągle rozdarci pomiędzy ojczyzną a domem na obczyźnie.

Esej dotyczący postaw politycznych ludzi rządzących w PRL i w III Rzeczypospolitej oraz ich wpływu na sytuację geopolityczną, społeczną i gospodarczą Polski na początku XXI wieku.

Mój biogram zawarty jest w części narracyjnej, uważny czytelnik może odróżnić prawdę od fikcji. A właściwie, co to jest prawda? Urodziłem się w 1951 roku w Poznaniu… Jestem byłym żołnierzem zawodowym, obecnie na emeryturze.

"Krótka historia długiego dochodzenia do siebie" to osobista opowieść o alkoholiku, jego dorosłej córce i byłej żonie. Napisałam ją, bo chciałam pokazać oblicze alkoholizmu, o którym często się nie mówi – czy to ze wstydu, czy też z niestosowności mówienia o uczuciach do rodzica, który w oczach wielu na miłość nie zasłużył. To historia o ludzkich relacjach, współczuciu, desperacji i nadziei. O odnajdywaniu siebie. O zwykłości i niezwykłości ludzkich przypadków. O brzydocie ludzkiego upadku i pięknie życia ukazującym się w najmniej oczekiwanych momentach.

Nigdy nie jest tak, żeby było cały czas źle, i nigdy nie jest tak, żeby było cały czas dobrze. Radość i smutek to wzajemnie przeplatające się emocje życia. Musi być smutek, żebyśmy docenili radość, i musi być radość, żebyśmy zapomnieli o smutku. Doceńmy każdą iskierkę w naszym życiu – cieszmy się nią, napawajmy się jej światełkiem. Gdy przyjdą gorsze dni, to właśnie ona rozpali się jak pochodnia i nie dopuści, aby zgasło w nas światło Nadziei.

A sprawiedliwość, skąd się bierze? Z chęci zysku? „Władza, która nie istnieje dla wolności, nie jest władzą, tylko przemocą.” – powiedział mądry Lord. A mądrość moja? Z jakiego rodzi się źródła? Z żadnego – ona jest znikąd. Z wyboru, by nie być jak tu.

Dziwna książka o wyławianiu siebie z siebie jako początek cyklu o uwikłaniu, jego następstwach i skutkach

Pruszków – ta nazwa dla wielu ludzi jest synonimem jednego – Mafii.
W latach dziewięćdziesiątych Mariusz Sz. wychował się w tym specyficznym mieście. Jako nastolatek niemal codziennie spotykał na ulicy gangsterów, którzy dzięki amnestii, ogłoszonej przez ówczesnego prezydenta, opuścili przedterminowo więzienne mury.

W antologii „Niebo w twoich rękach” znalazły się teksty, których autorami są ludzie wykonujący bardzo różne zawody. Co zatem łączy te opowiadania? Lekarze, dziennikarze, inżynierowie, muzycy, poeci piszą po prostu o ludzkiej duszy.

"Czarne i złote" to siedem pozornie niezwiązanych ze sobą opowiadań opisujących losy różnych osób, których życie nie należy do najłatwiejszych. W trakcie lektury zauważamy jednak, że elementów spajających opowiadania jest więcej. Chociażby to, że sześć z nich rozgrywa się w PRL-u, oraz to, że wszystkie dotyczą kobiet. Kobiet, jak pisze autorka, ogarniętych przerażeniem przed brutalnością tego świata, strachem przed macierzyństwem, któremu nie są w stanie podołać, opuszczonym, zdanym na niełaskę losu…

"Walka z Temidą" to kontynuacja pierwszej części książki o „Chłopcach z Pruszkowa”, którzy byli członkami zorganizowanej grupy przestępczej. Po zabójstwie Andrzeja K. „Pershinga”, domniemanego mafijnego bossa, przerażony Jarosław S. ps.„Masa” opuszcza swój dom i ucieka na Śląsk. Kiedy ukrywa się w innym regionie Polski, policja zatrzymuje go i osadza w areszcie śledczym. Podczas gdy przebywa on za kratami, większość jego kolegów odwraca się od niego i zrywa z nim przestępczą współpracę. Wtedy właśnie władzę nad „miastem” przejmują „Młode Wilki”, będące zbrojnym ramieniem „starych pruszkowskich” gangsterów.