Wiedza i nauka

„Po prostu o komunikacji” – tak można by streścić tę książkę. Nie ma w niej tabel, wykresów i zanudzania (bez urazy). Jeśli zdarza ci się rozmawiać z kimś i wszystko wydaje się w porządku, a potem okazuje się, że jednak się nie zrozumieliście – to ta książka jest dla ciebie. Przeczytasz w niej między innymi o tym, co pomaga w zrozumieniu innych ludzi, a co przeszkadza. W jakie pułapki często wpadamy i dlaczego „migawki” to niekoniecznie jest to, co myślisz. Czy pies to dla każdego taki sam pies. Czy „tam, gdzie zawsze” dla wszystkich znaczy to samo. Kiedy jest się skutecznym w komunikacji. I w ogóle po co się wysilać, przecież to takie proste. Co zrobić, gdy pojawią się emocje – które nie zawsze pomagają – i jak je wykorzystać (w dobrym celu oczywiście). Co się może wydarzyć, gdy nie umyjesz naczyń, a co, gdy w pobliżu, podczas rozmowy przejedzie tramwaj. No i na koniec, po co właściwie mamy się dogadywać, może kłóćmy się dalej, przecież jesteśmy w tym nieźli.
Przyjemnej i owocnej lektury.
PS Wiesz, jakie jest najbardziej polskie słowo…? Znajdziesz je w środku.

Książka jest niezwykła i zasługuje na uwagę. Zawiera informacje, których nie ma jeszcze w Internecie.
Odpowiada na trudne pytania: co siedzi w ludzkich głowach i dlaczego na pustyni nie ma śladów wędrówki Mojżesza.
Łamie szyfr Biblii. Wyjaśnia liczbę 666 i Armagedon. Rozwiewa kontrowersje wokół pytań, co tak naprawdę uczyniło nas ludźmi i dokąd zmierza cywilizacja.
Mówi o biometrycznym sposobie rozpoznawania Dobra i Zła w płacie czołowym.
Przypomina wołanie dziecka z bajki Andersena: „Król jest nagi!”.
Składa się z licznych artykułów. Każdy demaskuje problemy pełnego przekory „świata na opak”.
Można je czytać w dowolnej kolejności.

Tematem opowiadań są ciekawe czasy wprowadzania w Polsce reformy ustrojowo-gospodarczej pod przewodnictwem prof. Leszka Balcerowicza przez pierwszy demokratycznie wybrany rząd solidarnościowy.
Autor pokazuje, jak w miejsce upadającej gospodarki socjalistycznej powstają nowe podmioty gospodarcze działające na zasadach gospodarki rynkowej, własności prywatnej i wolności gospodarczej.
Opowiadania przedstawiają kilku zagorzałych zwolenników nowego ustroju, którzy z entuzjazmem zabierają się do budowy kapitalizmu, mimo iż nie posiadają przysłowiowego grosza przy duszy. Bohaterowie książki to pracownicy zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, którzy postanowili zrezygnować z poszukiwania nowej pracy i założyć własny biznes. Wzloty i upadki ambitnych biznesmenów są niezwykle ciekawą lekturą.

Książka ta przedstawia niekonwencjonalne podejście do zagadnień nauczania STW, w szczególności na poziomie propedeutycznym.

„Wszystko nabyte jest dziedziczone, wszystko odziedziczone jest nabyte”.

Ekonomiczna hipoteza zaprezentowana w tej książce jest następująca: społeczeństwa, które nie posługują się językami alarmowymi, mają trudności w rozwoju ekonomicznym, natomiast społeczeństwa posługujące się językami alarmowymi rozwijają się ekonomicznie.

Frank J. Tipler podejmuje w FIZYCE CHRZEŚCIJAŃSTWA ekscytujące nowe podejście do toczącej się od wieków dysputy o relacji między nauką a religią.

Klaudia Zając w wieku 23 lat wyjechała do Hondurasu z organizacją „Domy Serca”. Udała się do jednego z najniebezpieczniejszych krajów w poszukiwaniu nadziei. Znalazła ją w oczach zranionych dzieci, w rozmowach przykutych do łóżek starców, we łzach odciętych od świata więźniarek.

Napisz książkę i zostań uznanym autorytetem!

Książka kierowana jest do milionów konsumentów spłacających pożyczki parabankowe oraz bankowe. Autor udowadnia, że wiele z nich opiera się na wadliwych prawnie umowach, o czym konsumenci nie wiedzą.

Mirosław Kunecki – dr inż. W 1964 r. ukończył studia chemiczne na Politechnice Wrocławskiej. Pracę zawodową rozpoczął w Zakładach Chemicznych Wizów w Bolesławcu, od najniższego szczebla jako stażysta. Po wykonaniu kilku opracowań technicznych i projektów inżynieryjnych uzdrawiających gospodarkę zakładu awansował na kierownika wydziału produkcyjnego, a następnie po obronie pracy doktorskiej na Politechnice Krakowskiej – na kierownika laboratorium badawczego oraz na głównego specjalistę kontroli jakości i ochrony środowiska. Brał też udział w rozruchu instalacji kwasu fosforowego w Policach oraz dużej instalacji kwasu siarkowego w Czardżou w Turkmenistanie. Wcześniej, w latach 1967–68 ukończył studium podyplomowe z inżynierii chemicznej na Politechnice Warszawskiej. Wiedza ta pozwoliła mu zarówno niezawodnie rozwiązywać trudne problemy techniczne,  jak i uczyć w szkołach średnich chemii, fizyki i matematyki oraz problematyki związanej z przewozem towarów niebezpiecznych zwanych ADR-ami, co realizuje do dziś. Jest autorem ponad 60 publikacji naukowych.

Divine Mystery Order, czyli Zakon Czcicieli Świętej Tajemnicy, to gałąź nowoczesnej magii opartej na wiedzy sprzed 18 000 lat. Jej źródłem są nie tylko osobiste objawienia dostępne dla każdego po wpłaceniu 108$ na konto zakonu, ale przede wszystkim odwieczna wiedza szamańska i przekazy od bóstw niedualnej sfery.
Książka prezentuje prosty, intuicyjny światopogląd magiczny, łatwy w użytku. Genialny w swojej prostocie, uniwersalny i pozbawiony ideologii pozwala adeptowi na samodzielne odkrycie tajemnic istnienia, głównie podczas płatania figli. W związku z tym nie jest ścisłym wywodem filozoficznym, ma raczej charakter symboliczny i, nie ukrywajmy, rozrywkowy, zabawa jest bowiem najlepszą nauką.

Anna Marija Laichman – od wielu lat praktyk terapii cannabis. Ściśle związana z medycyną. Uczestniczyła w licznych szkoleniach z dziedziny medycyny naturalnej, ziołolecznictwa i rozwoju duchowego (energoterapia). Również zwolenniczka metod energii i fizyki kwantowej. Od 2016 r. zmaga się z chorobą nowotworową, łącząc medycynę klasyczną z niekonwencjonalnymi metodami leczenia. Jest żywym przykładem, że te dwie drogi razem świetnie z sobą współgrają, nigdy nie porzucając jednej na korzyść drugiej. Otwarta na ludzi i wyzwania.

Książka „Nasza droga w kierunku zombie” jest alternatywą w stosunku do tego, co ogólnie przyjęte, lecz niekoniecznie zgodne z podstawowymi zasadami fizyki.
Stan ten doprowadza nasz świat do zagłady, a nas do takiego sposobu myślenia, który nie jest korzystny dla naszego zdrowia i bezpieczeństwa. To wszystko, trwając już przeszło 40 lat, mnoży skutki, które są coraz bardziej widoczne i uciążliwe. Nie są one jednak prawidłowo identyfikowane pod względem podstaw fizyki. Ta nauka bowiem kategorycznie zabraniała nam takiego posunięcia, ostrzegając przed tym, czego doświadczamy na co dzień.
Często określamy to, używając miana apokaliptyczne. Następna więc moja książka będzie miała tytuł „Nasze apokaliptyczne życie w Apokalipsie św. Jana”, ponieważ istnieje tam analogia do materiału przedstawionego Państwu w niniejszej książce.

Zabija czas naszej młodości, pozostawiając nam wyłącznie wspomnienia, zmienia brutalnie wszystko dookoła, a my czujemy się coraz bardziej osamotnieni, zaprowadzi nas w końcu do grobu, ale jest uroczy, bo w nim jest zabawa dzieci, istota życia, nauki i techniki, choć, być może, niewielu się nad tym zastanawia.

Przedstawiony na pierwszej stronie okładki rysunek ma ilustrować paradoks względnego ruchu obrotowego, bo wirujący obserwator nie widzi swojego wirowania, tylko czuje siłę, która wgniata go w przeźroczystą ściankę cylindra, natomiast widzi obracający się po okręgu ładunek elektryczny i obiegającego go na zewnątrz cylindra obserwatora zewnętrznego, który pod wpływem siły odśrodkowej powinien po rosnącej spirali oddalać się od cylindra i wirującego obserwatora. Zaś poruszający się po krzywej ładunek elektryczny ma emitować promieniowanie elektromagnetyczne i też po malejącej spirali spaść na oś wirującego cylindra.
Ale z punktu widzenia obserwatora zewnętrznego ładunek jest nieruchomy, tylko wiruje obserwator w cylindrze. Zatem skoro istnieje jedna obiektywna prawda, to obserwator w cylindrze, zapytawszy obserwatora zewnętrznego, powinien otrzymać jedną odpowiedź, lecz rysunek pokazuje, że przy względności ruchu obrotowego występują dwie obiektywne prawdy. Aby zrozumieć przesłanie tego rysunku, powinieneś zagłębić się w lekturę tej książki. Zaczyna się ona od wstępu matematycznego obsługującego część fizyczną utworu, ale przy matematyce, jaką posługują się fizycy teoretycy, jest to błahostka, zwłaszcza że poparta rysunkami i ilustracjami. Nie bój się tej matematyki, bo wtedy zrozumiesz, co ukrywa tytuł tego opracowania.
Autor z wykształcenia jest magistrem inżynierem elektrykiem, więc możesz sądzić, iż książkę napisała osoba z wyższą znajomością matematyki czy fizyki, co daje mu pewną wiarygodność jako autora tego rodzaju książki. I właśnie to, że nie jest zawodowym fizykiem lub matematykiem, sprawia, że ma czyste, otwarte myślenie ignoranta nieuwikłane w naukowe nawyki specjalistów, którzy od dziesięcioleci powtarzają błędy i pomyłki odkrywców odkryć i teorii. Autor nie jest tandetnym filozofem, nie rozmyśla nad istotą człowieczeństwa i nie bawi płaskim humorem, ale chce dać czytelnikowi wgląd w tajemnicę ruchu, spoczynku i grawitacji i w to, jaki mają związek z nieskończonością „czegoś”. To „czegoś” to właśnie jest ta frajda.