Nowości

Czy szczęśliwe dzieciństwo zawsze jest gwarancją dobrego startu w dorosłość?
Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta dla nikogo, także dla Adama, autora książki.
Człowiek, który od dziecka czuje, że jest inny od pozostałych ludzi, poszukuje dla siebie miejsca na zwyczajne, spokojne życie, w którym będzie mógł się poczuć wolny.
Nie pokonują go ani nienawiść i uprzedzenie ludzi, ani choroba, ani piętrzące się przeciwieństwa losu. Bo, jak nas przekonuje, w życiu trzeba walczyć o SIEBIE, o swoje marzenia, ale także znaleźć cel, dzięki któremu można poczuć się sobą i być po prostu szczęśliwym w codzienności.
Każdy ma nieograniczone możliwości rozwoju, jeśli tylko naprawdę tego chce, co udowodnił na swoim przykładzie Adam. Zmiany na dobre w Jego życiu nie zaszły od razu. Mozolnie je wypracowywał każdego dnia, walcząc z tkwiącymi w człowieku ograniczeniami.

"W kalejdoskopie słów i obrazów" to tomik niezwykły.
Nie obawiaj się, otwórz go, a od razu przeniesiesz się do zaczarowanego ogrodu, do świata marzeń, magii i dziecięcych sekretów. Otulą cię zapachy, oczarują piękne kwiaty, a beztroska zawładnie tobą tak, że poczujesz się jak na zielonej łące wśród maków i chabrów. Śmiało, bierz, otwieraj i ciesz się życiem!

Wydawać by się mogło, że praca kierowcy tira jest nudna. Co może być ciekawego w ciągłym byciu w trasie? Setki kilometrów do przejechania, niebezpieczeństwo na drogach, awarie samochodu, a także samotność… Otóż nic bardziej mylnego! Tirowiec Kitka pokazuje nam, że warto realizować marzenia, bo tylko pójście własną drogą daje poczucie spełnienia. Autor w niezwykle barwny, a czasami humorystyczny sposób przedstawia, co mu się przydarzyło w czasie drogi, kogo spotkał, a nawet jak ratował swoje życie. Świetnie przy tym kreśli realia historyczne, w których żył. Opisał swoje przygody, ale pokazał też, jak człowiek zachowuje się w obliczu zagrożenia, bo nie zawsze wszyscy są nam życzliwi. Kitce jednak udało się spotkać ludzi, na których mógł liczyć w wielu skomplikowanych sytuacjach.

Grażyna Bułacińska-Drapik - pochodzi ze Stargardu, ukończyła pedagogikę wczesnoszkolną, jest nauczycielką, obecnie pracuje w szkole polonijnej w Belgii, gdzie uczy języka polskiego. Swój czas dzieli między Belgię, w której mieszka od 13 lat, a Polskę.
Inspiracją do napisania wierszy stała się natura i to, co drzemie w sercu i w duszy. Wieczna tęsknota za czymś pięknym i wzniosłym, nadzieja na promyk słońca i muśnięcie gwiazd. Niech te wiersze wzmocnią nadzieję i uspokoją rozdygotane serca.

„Piekarz z Auschwitz” to książka opowiadająca historię niezwykłej miłości moich dziadków, którzy przetrwali piekło niemieckich obozów koncentracyjnych w trakcie II wojny światowej.
To historia piekarza obozowego oraz członkini Armii Krajowej, którym miłość dawała nadzieję na przeżycie każdego kolejnego dnia tego piekła.
Książka zawiera własnoręcznie spisane przez Nich opowiadania, numery obozowe oraz imiona i nazwiska Ich współtowarzyszy niedoli.
Powinien ją przeczytać każdy człowiek, aby zrozumieć, co w życiu jest naprawdę ważne oraz dlaczego nie warto być obojętnym na zło.
Dziadek Edward Hertig trafił do Auschwitz 8 września 1940 roku trzecim transportem z Tarnowa. Wypiekał pieczywo zarówno dla więźniów, jak i dla SS-manów, kapo i innych członków załogi obozu. To w piekarni w Auschwitz spotkał Halinę Bańko, moją babcię, i tam się zakochali.
Babcia była dwukrotnie aresztowana przez SS – 2 maja 1943 roku oraz 28 października 1943 roku.
Dzięki opowiadaniom babci dowiedziałem się o wielu ciekawych wydarzeniach, jakie spotkały Ich w trakcie wojny oraz po jej zakończeniu. W jak niezwykły sposób umówili się, że odnajdą się po zakończeniu wojny, o ile ją przeżyją.
Myślę, że oboje chcieliby, aby jak najwięcej osób poznało tę wyjątkową historię. Mam nadzieję, że wyciągniecie z tej książki wiele dobrych i wartościowych wniosków.

Helen Cat - z wykształcenia specjalistka w dziedzinie ekonomii, w zakresie finansów. Przez lata związana z korporacją farmaceutyczną, obecnie właścicielka firmy. Absolwentka Stowarzyszenia Społecznych Ognisk Artystycznych w sekcji fortepianu.
Wolontariuszka wspomagająca lokalne stowarzyszenia i fundacje walczące z kocią i psią bezdomnością. Miłośniczka kotów, oddana tym sierściuchom sercem i duszą.

KALKIN to ostatni, po Ramie, Krysznie i Buddzie, spodziewany przez hinduistów awatar boga Wisznu. Jego symbolem jest wojownik na białym koniu, a atrybutem miecz symbolizujący niszczenie brudu i zła za pomocą prawdy i walki duchowej. Celem jego misji będzie oczyszczenie ludzkich serc i umysłów oraz przywrócenie ładu na Ziemi.
KALKIN.pl to autor zainspirowany ideą naprawy świata, przedstawia na tej platformie podstawy edukacyjne mające temu służyć.
MANIFEST QOMUNISTYCZNY to kontynuacja pracy Marksa i Engelsa, powstała w celu stworzenia efektywnego gospodarczo, sprawiedliwego i akceptowalnego społecznie ustroju państwa, które ma być podstawą przyszłej światowej konfederacji.
Fundamentalnym założeniem qomunizmu jest uspołecznienie pieniądza, czyli przekazanie jego emisji w ręce państwa, które będzie pożyczać je firmom na inwestycje i bankom na kredyty konsumpcyjne.
Drugim jego zasadniczym założeniem jest opodatkowanie przepływów kapitałowych podatkiem transakcyjnym w celu wyeliminowania destrukcyjnego ich wpływu na światowe ceny surowców, żywności, kursy walut i gospodarkę materialną, z której czerpią zyski.
Trzecim sztandarowym założeniem qomunizmu jest zniesienie opodatkowania pracy i działalności gospodarczej oraz związanej z tym biurokracji fiskalnej.
Kolejne postulowane reformy to:
- zabezpieczenie obrotu gospodarczego podatkiem kupieckim,
- dziedziczny fundusz posagowy zamiast ubezpieczeń społecznych,
- reforma demokracji,
- sprawiedliwość i równouprawnienie,
- gwarancje praw obywatelskich,
- wolność informacji.
Cele qomunizmu mogą być osiągnięte jedynie przez obalenie dotychczasowego ustroju społecznego. Niech drżą wszyscy bankierzy przed rewolucją qomunistyczną. Państwa nie mają w niej nic do stracenia oprócz finansowych kajdan. Do zdobycia mają cały świat.

"Lumpeks" jest opowieścią o współczesnych mieszkańcach Warszawy. Ich wspomnieniach i emocjach rodzących się z wędrówki postaci pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Rzeczywistość otaczająca bohaterów jest ich integralną częścią. To z niej rodzą się uczucia. Pstrokacizna bazarowego sklepu z używaną odzieżą. Senność i zawieszenie w czasie muru służewieckich wyścigów konnych. Droga z Ochoty na Powiśle. To scenografia, która jest równie kluczowa jak ludzie jej doświadczający, bo to właśnie z tej wzajemności rodzi się niezwykle plastyczna opowieść.

Marek Skrzecz – z wykształcenia archeolog. Zawodowo związany z edukacją nieformalną, w tym popularyzacją nauki oraz wiedzy o bezpiecznym korzystaniu z internetu. Absolwent kursu kreatywnego pisania w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. "Lumpeks" jest jego debiutanckim zbiorem opowiadań.

Maria Beata Lidia Patlewicz - urodziła się w 1938 roku w Brzostowie (woj. wielkopolskie).
W 1962 roku ukończyła studia na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Karierę zawodową zaczęła w Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Poświętnem (woj. mazowieckie). W 1976 roku uzyskała stopień doktora nauk rolniczych na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Od 1983 roku kierowała Pracownią Szkolenia i Doskonalenia Kadr w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie koło Warszawy. Tam też zakończyła karierę zawodową w 1998 roku.
Maria Beata Patlewicz przez całe życie pasjonowała się literaturą i historią. Jako poetka w swoich wierszach kultywowała miłość do ziemi i przyrody, a jako autorka artykułów i opracowań naukowych propagowała postęp w rolnictwie. Została nagrodzona wieloma odznakami za wdrażanie nauki i postępu w gospodarstwach rolnych.
Maria Beata Patlewicz zmarła 7 marca 2022 roku po długiej i ciężkiej chorobie.
Powieść „Kolorowy smak życia”, której akcja rozgrywa się w Jędrzychowicach, to świetnie uchwycony obraz wsi i jej mieszkańców na Ziemiach Odzyskanych tuż po II wojnie światowej.
Jedną z centralnych postaci jest Szymon Pielmowicz, którego autorka obdarzyła najważniejszymi cechami: szlachetnością i pracowitością.
Maria Beata Patlewicz z ogromnym talentem narratorskim uchwyciła rozterki życiowe młodych bohaterów. Jej wnikliwe opisy losów rodziny Pielmowiczów podnoszą walory tej książki, którą czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem.

Autentyczna anegdota:
– Lubisz fantasy i nie czytałeś mistrza Sapkowskiego?
– Tak wyszło...
– Przeczytaj "Czarną". Jeśli ci się spodoba, to „Sapka” też polubisz.

Tak, ta powieść jest także z gatunku magii i miecza. Poznasz tutaj zapalczywego młodzieńca, węszącego naokoło pułapki, i płoche dziewczę, które przeobraża się w tytana intelektu. Wszystko to z delikatnym posmakiem czarów, elfów i centaurów.
Dorzuć jeszcze w sam środek wilkołaka oraz małego cwaniaka spod Rinde, którego można spotkać na polskich mudach, a otrzymasz... wartkie fantasy pt. "Czarna".

Są takie chwile, które dają wgląd w nowe aspekty świata, w jego niespodziewane bogactwo. W takich momentach objawiają się ważne prawdy, te, które nie wymagają uzasadnienia. Te bezpretensjonalne oświecenia czasem bywają wzbogacone mozolnymi próbami przetłumaczenia ich na słowa. Ale czasami bywa wręcz przeciwnie i zapisywanie im szkodzi.

Niniejsza książeczka zawiera dwa krótkie opowiadania i wybór ośmiu innych tekstów, które autor chciałby, na wzór wyśmienitych utworów Jamesa Joyce’a, nazwać epifaniami. Powstawały one w różnych miejscach naszej planety na przestrzeni około dwudziestu lat.
Pisały się same.

Mariusz Sapiński, rocznik 1973, urodzony w Galicji i żyjący od wielu lat na emigracji. Wykonuje zawód techniczny, a więc szuka odskoczni w sztuce i literaturze.