Wydawnictwo Poligraf

Mikołaj Wojciech Maziarz – ur. 4 maja 1976. Pisarz, muzyk, prywatnie szczęśliwy mąż i ojciec. Kocha psy i piłkę nożną. Studiował na Wydziale Turystycznym Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa w Warszawie.

Błądzimy myślami, nie panujemy nad nimi, to one nami rządzą. Jesteśmy bardziej w przeszłości i przyszłości niż w tu i teraz. Zagłuszamy podświadomość, czasami zupełnie nieświadomie, a ona próbuje cały czas nam coś przekazać. Ignorujemy intuicję, szukając po omacku odpowiedzi na pytanie, jaka będzie przyszłość i co zrobić. Czy rzeczywiście porażka jest naszą przegraną, czy szansą na coś lepszego. „Zapętlony” to właśnie książka, która opowiada o losach człowieka niepotrafiącego odnaleźć się w teraźniejszości. Bycie w tu i teraz, wydawałoby się tak oczywiste i proste, dla głównego bohatera jest wyzwaniem i wymaga od niego utrzymywania pełnej koncentracji. Sytuacje i wydarzenia, które go spotykają, sprawiają, że zaczyna zastanawiać się nad sensem zarówno porażek, jak i sukcesów.

***

Życie czasami potarga człowiekiem, ale potem, jeśli damy temu życiu drugą szansę, mogą dziać się rzeczy zaiste niebywałe. Zupełnie zmienia się z czasem nasza perspektywa. Patrzymy na nasze doświadczenia z dystansem i widzimy, że nic nie dzieje się przypadkowo. Każde bolesne zdarzenie prowadzi nas dalej w nowe miejsce. Powoduje, iż otwierają się niedostępne wcześniej możliwości, odkrywamy nowe perspektywy i otrzymujemy od losu kolejną szansę.
(fragment książki)

"Zapałki" to książka opowiadająca o wybrykach pewnego wyjątkowego rodzeństwa – Lolka, Milka, Alka i Florki. Pełna humoru i zabawnych zdarzeń, od których dzieci i rodzice pękają ze śmiechu. Dodatkowo książka wspiera u dzieci umiejętność czytania ze zrozumieniem. Młody czytelnik niczym detektyw szuka wskazówek w tekście i według nich zamalowuje obrazki lub dorysowuje brakujące elementy. Może do tego zaangażować całą rodzinę, z pewnością i duzi, i mali będą się świetnie razem bawić.

Magdalena Ficowska-Łuszczek – poetka, dziewczyna z okładek pism minionych lat. Urodzona w Warszawie, dziesięć lat mieszkała i tworzyła w Zakopanem. Członkini Związku Literatów Polskich, laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich, trzykrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Debiutowała w 1977 r. w tygodniku studenckim „ITD”, publikowała wiersze w prasie literackiej: w „Kulturze”, „Literaturze”, „Odrze”, „Poezji”, „Nowym Wyrazie” oraz „Katoliku”, „Dunajcu”, „Gazecie Krakowskiej”, a także w „Świerszczyku” i „Płomyczku”.
Od 1991 r. współpracowała z redakcją literacką 2 Programu Polskiego Radia jako autorka słuchowisk i miniatur poetyckich. W 1997 r. została zaliczona przez paryskie wydawnictwo TEMOINS w poczet czterdziestu czterech czołowych współczesnych poetów polskich – wiersze Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek opublikowano w wydanej we Francji "Antologii poezji polskiej 1975–1990" obok utworów Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Jej wiersze umieszczono też w "Antologii nowej polskiej poezji" Borysa Dankowa z 2006 r., wydanej w Bułgarii. W Polsce umieszczono Poetkę w leksykonie Lesława Bartelskiego "Polscy pisarze współcześni 1939–1991", Wydawnictwo Naukowe PWN, oraz w "Antologii tysiąclecia – poezja polska" pod red. Aleksandra Nawrockiego, Wydawnictwo IBiS, Warszawa 2002. Tomiki Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek znajdują się w Bibliotece Nobla w Sztokholmie i w Bibliotece Papieskiej w Watykanie.
Ukazały się następujące jej tomiki poezji:
"Serce się powtarza" – Nowy Sącz 1984,
"Wzburzony sen" – Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987,
"Nefertari – obłok pyłu na drodze" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 1999,
"Na podobieństwo swoje" – Warszawa 2000,
"Urwisko" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2006,
"Zaklinanie szczęścia" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2010,
"Gniew motyla" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2014,
"Jak Feniks z popiołów" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,
"Wiersze wybrane – SELECTED POEMS" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,
"Rajski ptak" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2018,
"Wilki" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,
"Anielica" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,
"Gwiazda" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,
"Bogini" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,
"1,5 sekundy do Raju" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,
"Na szczęście są chmury" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2021,
"Przerwana omertà" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022,
"Zapadnia" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022.
Wydała też baśnie i wiersze dla dzieci:
"Tatrzańskie opowieści" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,
"Wielka wróżka" – Toruń 1993,
"Orzeszek" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,
"Powrót wielkiej wróżki" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 2000.

Powieść ukazuje nie tylko okropności konfliktów zbrojnych od 1945 roku po wojnę w Ukrainie, lecz także czas spokoju, podróży po świecie, tropienia legend, nieraz bardzo ciekawych. W tych legendach również nie brakuje lokalnych wojen i wojenek. Bohater powieści nie uczestniczy w żadnej z nich, ale jest ich świadomy, dowiaduje się o nich z mediów, otaczają go, niepokoją, śnią mu się po nocach. Czuje ich zapach. Rozumie, że o sielski spokój bez rakiet, samolotów, czołgów trzeba ciągle walczyć. W przeciwnym razie pozostaje odwieczne pytanie, w jakim celu budować nowe, w jakim celu stawiać wszystko na jedną kartę? Takie jest motto tej książki.

Zastanawiałem się, jak często nasze życie podobne jest do jazdy autem. W jakimś momencie naszego życia, będąc jeszcze dziećmi, siedzimy w aucie, czasami czymś się bawimy, ale tak naprawdę to nie wiemy, gdzie wszyscy jadą i nie mamy na to żadnego wpływu. Potem stajemy się starsi, mamy możliwość na zmianę z rodzicami czasami prowadzić auto, ale sami nie ustalamy jeszcze kierunku jazdy. Następnie nasi rodzice jadą z nami, ale już na tylnym siedzeniu, tam mają więcej spokoju, mogą rozglądać się naokoło, a czasami nawet spojrzeć do przodu i powiedzieć kierowcy, jak to było przed laty. Mając zielone światło, jedziemy dalej, a czasami, jak ktoś zachoruje, istnieje jakiś problem, to czekamy na żółtym świetle, mając nadzieję, że znów dla kierowcy włączy się zielone, a nie czerwone. Przy czerwonym musiałby ktoś wysiąść, a tego nikt nie chce, jeszcze nie. Tak właśnie jest na tylnym siedzeniu, jak nagle rodzice, znajomi wysiadają, niekiedy z hukiem zamykają drzwi. A czasami opuszczają nas tak po cichu, wiemy, że wysiedli, bo ich już z nami nie ma i nie będzie. Te puste miejsca zajmują potem nasze dzieci, rodzina lub dobrzy znajomi. Ja miałem też długo to zielone światło, teraz zapaliło się żółte. Przesiadłem się na siedzenie obok kierowcy, jeszcze nie wysiadam, niedługo przecież będzie znów zielone...

Czy wciąż absurdy PRL-u bywają śmieszne? A może dlatego takie są, bo i dziś w jakiś sposób wydają się za naszą sprawą być obecne. Postanowiłem kiedyś napisać powieść o 20 latach PRL-u w sposób prawdziwy i ironiczny zarazem, a zwłaszcza bez heroicznego patosu czy też wdawania się w powierzchowne wyśmiewanie wszystkich i wszystkiego.

„Zanim opadnie kurtyna” to czwarta książka Kazimierza Grochmalskiego, twórcy teatralnego i pisarza. Jest połączeniem eseju i poezji, w czym autor próbuje zawrzeć własną wersję „egzystencjalizmu nowego”. Określa ją jako „wolność od” w przeciwieństwie do „wolności w” egzystencjalizmu tradycyjnego.
„Wolność od” to próba manifestacji bycia poza wszelkimi zależnościami, ignorowania ich deterministycznej siły. Czy to jest w ogóle możliwe? Czy to tylko gest autora, aby odnaleźć się „gdzieś”, „po coś”, by znaleźć odniesienie do siebie samego w tej magmie trwania?
Odpowiedź zapewne niejednoznaczna, ale zaczynając od „wolności od”, otwierasz furtę do zupełnie innego wymiaru. Po to, by znaleźć się w metawymiarze czegoś znacznie bardziej istotnego dla poszczególnego trwania. Trzeba spróbować – namawia
Kazimierz Grochmalski.

"Zanim Bóg odwróci wzrok" to jedyna dostępna na rynku biografia Aleksandra Ładosia, przywódcy Grupy Berneńskiej ratującej Żydów w czasie II wojny światowej.     

Aleksander Ładoś to działacz niepodległościowy, który w II Rzeczypospolitej zostaje najmłodszym dyplomatą. Po wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. negocjuje warunki traktatu ryskiego. Jako konsul w Monachium z niepokojem obserwuje rozwój nazizmu. Po zamachu majowym odsunięty na margines życia publicznego. Krytykuje polską politykę zagraniczną. Ostrzega, że władza, która podnosi rękę na własnych obywateli, doprowadzi kraj do katastrofy. Po wybuchu wojny wraca do gry jako minister w rządzie generała Sikorskiego. Zawzięty krytyk „polskiego piekła” na emigracji. Od połowy 1940 r. do końca wojny faktyczny ambasador RP w Szwajcarii (w randze chargé d’affaires). Przywódca tzw. Grupy Berneńskiej (zwanej też Grupą Ładosia), która ratuje setki Żydów przed Zagładą za pomocą fałszywych paszportów państw Ameryki Południowej.
Biografia Aleksandra Ładosia to interesujące spojrzenie na wydarzenia lat 1914–1945 uzupełnione cytatami z nieopublikowanych dotąd "Pamiętników" tego wybitnego dyplomaty. Jego komentarze zaskakują dziś aktualnością i zmuszają do refleksji: czy my, Polacy, jesteśmy w stanie ocalić niepodległość bez zmiany naszej mentalności?

To książka o człowieku, któremu nie zabrakło wyobraźni i odwagi w czasach odwracania wzroku od zła. Opowieść o człowieku, który poznał cztery Polski: pod zaborami, międzywojenną, okupowaną i komunistyczną. Nie mógł z tego powstać życiorys banalny.
Michał Potocki, Zbigniew Parafianowicz, „Dziennik Gazeta Prawna”

Aleksander Ładoś nazywany był przez Żydów ze Szwajcarii Sprawiedliwym wśród Narodów Świata jeszcze w czasie wojny, wiele lat zanim Instytut Yad Vashem zaczął używać tego biblijnego zwrotu. Nie znam innego dyplomaty, którego za życia otaczałoby tak wielkie poczucie wdzięczności. Parokrotnie pisano o nim, że bez niego nie uratowałby się nikt.  
dr Jakub Kumoch, Ambasador RP w Szwajcarii

rodzisz się dorastasz
szukasz przepisu na życie
realizujesz w całości
bądź po części
plan snuty marzeniami
zwycięstwo czy przegrana
ludzie którzy cię otaczają to
przyjaciele czy wrogowie
lubiana czy kochana
skrzywdzona czy zdradzona
na papier przelałam myśli swe
by w sekrecie podzielić się
tym co boli mnie

"Moje życie wierszem pisane"
Moje życie wierszem pisane, gdy nie rozumiem, dlaczego
wbrew rozsądkowi się staje coś nieprzewidywalnego.
Diabeł ogonem zamiata i wystawia mnie na próbę,
problemy, zawody, potyczki – jak ja tego nie lubię!
A dzieje się to ciągle, z moją wolą i bez mojej woli.
Poczytaj, a na pewno znajdziesz coś, co i ciebie boli.
Podobnie jak mnie.

Niezwyczajne losy bohaterów i tajemnice dotyczące najnowszych technologii przeplatają się w sensacyjnej akcji o zaskakującym zakończeniu.

Andrzej Szymański. Były oficer polskich służb PRL, oficer Policji RP, brał udział w dwóch misjach pokojowych ONZ w byłej Jugosławii – UNCIVPOL w Chorwacji i POLBAT w Bośni i Hercegowinie. Pracował również w Security Services w UK oraz jako tłumacz dla organizacji rządowych w UK. Interesuje się historią i zagadnieniami związanymi z dziejami naszej cywilizacji i związkami z innymi cywilizacjami oraz tajnymi programami kosmicznymi.

Młody książę Anewal Feryer na zlecenie ojca wyrusza w podróż po Leordrillu, aby zebrać trzynaście podpisów władców poszczególnych państw i zasiąść na tronie jako godny następca. Młodzieniec nie jest świadomy, że powierzona mu misja ma związek z Zakonem Księżyca oraz Zakonem Węża. Ich członkowie gotowi są zaryzykować życie, aby wejść w posiadanie tajemniczego artefaktu powiązanego z potężnym władcą – Apofrosem.
Nazywam się Oskar Lipiński. Jestem dwudziestoletnim mieszkańcem Niemiec. Polskę opuściłem w młodym wieku. Odkąd pamiętam, kocham czytać książki, jestem fanem magicznego świata J.K. Rowling i niepowtarzalnego Śródziemia Tolkiena.
Nigdy nie podejrzewałem, że dojdę do momentu, kiedy będę miał szansę pisać o sobie. Swoją pasję ujawniałem do tej pory na forach internetowych, udostępniając tam urywki opowieści o młodym Anewalu, który krąży po świecie i zwalcza zło. Jego historia dojrzewała w mojej głowie, a także w moim sercu – do czasu, aż trzy lata temu postanowiłem przestać żyć marzeniami i spróbować ją wydać. Projekt, który teraz nazywam „Zakonem Księżyca”, miał wiele określeń i twarzy, zanim stał się tym, czym jest obecnie. Zakończyłem niesamowitą historię Anewala Feryera, księcia Mon Virid, oraz Zakonu Księżyca. Liczę na to, że teraz czytelnicy będą mogli godzinami zgłębiać przygody ze świata Leordrillu, wyczekując kolejnych części.
Poza fantastyką ubóstwiam kryminały oraz dramaty. Podziwiam, jak realnie potrafią być oddane nasze najgłębsze lęki czy nawet fobie. Zamierzam wydać kryminał, ale to dopiero w przyszłości – obecnie dobro Leordrillu znajduje się na pierwszym miejscu!

Gdy ktoś, kto nigdy nie uczył się malować, zabiera się za tworzenie obrazu, nie trzyma się żadnych reguł, nie przestrzega określonych zasad. Prowadzi pędzel po płótnie, kierując się intuicją, a nie narzuconymi schematami.

„Nigdy nie rezygnuj z marzenia tylko dlatego, że zrealizowanie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie”.
Earl Nightingale

"Zakazane marzenia" to książka o miłości, poświęceniu i marzeniach. Bohaterowie przeżywają miłość i rozczarowanie, doświadczają przemocy i rozłąki. W trudnych momentach życia pomagają im przetrwać marzenia, które napędzają ich do działania. Dają nadzieję i wolę walki każdego dnia.