Szatan z siódmej klasy znowu wkracza do akcji

Niestety nie polecam. Mocno się rozczarowałem. Autor stworzył opowieść, w której właściwie skopiował fabułę książki Makuszyńskiego: nadal jest Bejgoła, nadal jest skarb, nadal ów skarb poszukiwany jest "za pomocą" zaszyfrowanego listu, znów są bandyci poszukujący skarbu jako przeciwnicy, znów Adam Cisowski dostaje w głowę itd, itd. Różnica taka, że całość opowiadania osadzona jest w dzisiejszych czasach. Są samochody, telefony, komputery, Internet. Jedyne co świadczy o upływie czasu i może być elementem kontynuacji pierwszego "Szatana z..." jest fakt, że Adam i Wanda są małżeństwem. I to by był na tyle nowości. A już najgorsze co w tej książce jest, to chyba Pan Jasiński chciał być lepszy od pierwowzoru i chciał prześcignąć Pana Makuszyńskiego w bogactwie opisów przedmiotów, sytuacji, zdarzeń. I to akurat mu się "udało". Opisy owszem są tyle, że ich treść i, rozbuchana poza granice absurdu, objętość całkowicie psują tę książkę. Można by w skrócie powiedzieć, że te opisy to w dużej mierze lanie wody. Opisy Makuszyńskiego okraszone były dozą żartu, groteski. Opisy Pana Jasińskiego takie niestety nie są. Szczytem nieporozumienia jest opis końcowej akcji ścigania przestępców przez Policję, gdzie akcja warta książki sensacyjnej została rozpisana na jakieś 8-10 stron, na których widnieją opisy w co jest ubrany Policjant, jakie ma wyposażenie, jak przebiega akcja wg instrukcji służbowych. Właściwie ta książka powinna być umieszczona w dziale instruktażu działania specsłużb oraz jako przewodnik turystyczny. Opisy miejsc w których rozgrywa się akcja nadają się zdecydowanie bardziej do przewodnika, a nie do książki akcji.