Nowości

Poznaj wspaniałe zwierzęta i ich niesamowite przygody. Sprawdź, czy goryl i żyrafa uporali się ze swoimi problemami. Przekonaj się, że niełatwo być myszką, a nawet jeleniem. Odkryj tajemnicę wiewiórki oraz wielkie marzenie zebry. Dowiedz się tego wszystkiego, czytając te zabawne, rymowane oraz pięknie zilustrowane wierszyki.

UŚMIECH to próba czytania i interpretowania świata właśnie poprzez najróżniejsze formy śmiechu. To klucz do zrozumienia drugiego człowieka: jego szaleństw, kompleksów i marzeń. Uśmiech – zdaje się mówić autor – to twoja wizytówka. Można by zaryzykować twierdzenie, że zawiera się w nim niekontrolowana emanacja duszy. Ta książka jest jak film, pełna obrazów, których nie da się szybko zapomnieć. Jest jak podróż, która wciąż trwa i nie chcesz, aby kiedykolwiek się skończyła...

Kazimierz Grochmalski – twórca eksperymentalnego Teatru MAYA (w latach 1976–1998 zrealizował 16 premier według własnych scenariuszy). Wydał dwa tomy poezji: „Teatr, którego nie było” (2016) oraz „Traktat o marionetkach” (2018). Autor własnej metody teatralnej nazwanej „kompozycją komediową”, którą prezentował na kilkunastu uniwersytetach całego świata. Mieszka w Poznaniu. Zajmuje się zen oraz opieką nad „braćmi mniejszymi”.

Ilona Khan - uznała, że człowiek musi latami analizować siebie w celu dogłębnego poznania własnych słabości i mocnych stron. Doświadczając po drodze traumatycznych wydarzeń, odkryła najczęstsze mechanizmy ludzkich reakcji. Po analizie związków postanowiła poruszyć życiowe tematy w obecnych czasach. Z wykształcenia terapeutka i trener grupowy metodą warsztatową psychologicznych szkoleń miękkich. Posiada własny biznes zagraniczny oraz współpracuje z polską firmą informatyczną, jako koordynator kontraktów wykorzystuje psychologiczne techniki w pracy z klientami. Doradca życiowy, wsłuchuje się w problemy międzyludzkie, które dostarczają nowych inspiracji i wniosków.

Ostatnie lata Elizabeth Collins żyła w najgorszy możliwy sposób. Można powiedzieć, że nie tylko przeszła przez piekło, ale i w nim mieszkała. Gdy jej życie miało dobiec końca, dostała od losu drugą szansę i teraz tylko od niej zależy, jak ją wykorzysta.
Objęta programem ochrony świadków jako Ashley McKenzie trafia do rodziny zastępczej, w której starszy syn, Xavier, nie utrudni jej co prawda wejścia w nowe życie, ale także go nie ułatwi.
Elizabeth będzie musiała się pogodzić ze swoją przeszłością i spróbować iść dalej. Ale jak to zwykle bywa, los w niczym nie pomaga, nawet gdy padamy na kolana i błagamy o przerwę.
Jak uda się Elizabeth utrzymać w tajemnicy prawdę o swojej przeszłości i czy zdoła nauczyć się miłości, której nigdy nie zaznała? I co, jeśli ta miłość okaże się zakazana? Bo miłość przychodzi w najmniej spodziewanym momencie i nie pyta, czy mamy dla niej miejsce. Wtedy zależy to już tylko od nas, czy będziemy walczyć, żeby ją zachować, czy odpuścimy.
Sandra Ozolin od zawsze kochała książki, a swoją przygodę z pisaniem zaczęła w wieku 16 lat. Jest empatyczna, co ułatwia jej wczucie się w role bohaterów i przelanie ich uczuć na papier w sposób, który umożliwia czytelnikom przeniesienie się w inny świat. Świat, którego szybko się nie zapomina.

Powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, nie tylko dla kobiet.
Joanna wraca do pracy po dramatycznych wydarzeniach sprzed kilku miesięcy. Prowadząc śledztwo w sprawie zabójcy księgowych, staje oko w oko z demonami przeszłości oraz zaskakującym wyznaniem bliskiej współpracownicy, które jest początkiem lawiny kolejnych kłopotów, niedomówień i tajemnic. Czy ta relacja przetrwa tę próbę?

Małgorzata Podstawna - finansista w międzynarodowych korporacjach, początkujący trener biznesu. W wolnym czasie lubi grać w gry planszowe, czytać książki i oglądać seriale, najchętniej kryminalne. Interesuje się psychologią i coachingiem. "Trzy trupy" to jej debiut powieściowy.

Książka to zbiór przemyśleń i pewnego rodzaju pamiętnik. Zaczyna się od wypadku, jednej chwili, która zmieniła na zawsze życie Pawła i jego rodziny. Potem to już mozolna walka o od-
zyskanie zdrowia i o w miarę normalne życie pełne nadziei, spokoju i miłości. Ta nadzieja przewija się praktycznie przez wszystkie karty książki, pomogła rodzicom przetrzymać najcięższe chwile, a potem towarzyszyła Pawłowi.
"Przylądek dobrej nadziei" – ten tytuł określa to, czego pragnie bohater i co chciałby osiągnąć – by życiem właśnie rządziła nadzieja przepełniona dobrocią i wiarą. Mówi się, że nadzieja to matka głupich, ale chyba warto do tych głupich należeć, ponieważ bez tej właśnie nadziei życie ludzkie nie ma żadnej wartości. Człowiek bez niej jest pustym naczyniem i nie widzi sensu swojego życia. To właśnie nadzieja daje siłę miłości i wierze i to ona scala te cnoty w całość.

"Mrok Południa" to trzymająca w napięciu i mrożąca krew w żyłach opowieść o trzydziestoletnim przeciętnie zarabiającym ojcu rodziny, który – żeby podreperować domowy budżet – postanawia wyjechać do Włoch do pracy sezonowej. Zadowolony z siebie snuje już nawet plany zakupu nowego mieszkania. Na miejscu zastał jednak zaorane pole, a godne warunki pracy okazują się niedoścignionym marzeniem.
Wyzysk, przemoc, poniżanie… To tylko niektóre z problemów, z jakimi Piotr będzie się musiał zmierzyć w obcym kraju.
Czy wystarczy mu odwagi, by wyrwać się z matni i wrócić do domu?
Jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za wolność?

Paris Kowalczyk urodziła się w 2004 r. w Morristown, w stanie New Jersey. Należy do rodziny, dla której kultura i tradycja to najważniejsze wartości w życiu. Autorka uwielbia podróże, które otworzyły wiele drzwi w jej życiu oraz wpłynęły na postrzeganie świata. One też stały się inspiracją do napisania tej książki. Paris pasjonuje się nurkowaniem, wspinaczką górską, turystyką, a także gra na różnych instrumentach. Jej pochodzenie, europejskie korzenie oraz podróże sprawiły, że zainteresowała się historią. Wraz z rodziną odbyła czterdzieści cztery wyprawy zagraniczne. Celem jednej jej podróży była Polska. Gdy w 2016 r. Paris udała się do Warszawy, aby spotkać się z rodziną, zwiedziła również Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Przekonało ją to do przestudiowania wielu artykułów dotyczących I i II wojny światowej. Temat ten tak ją wciągnął, że przeczytała ponad pięćdziesiąt książek historycznych i szukała informacji o Holokauście. Różne emocje, takie jak gniew i ból, skłoniły ją do zastanowienia się, dlaczego ludzie zachowywali się nieludzko. To zmotywowało ją do napisania tej powieści historycznej. Paris nie jest Żydówką, ale jej serce należy do wszystkich niewinnych ludzi, których Hitler kazał brutalnie zamordować. Tą powieścią oddaje hołd tym, którzy w tamtych czasach stracili swoje życie.
Książka Paris to też apel do całego świata, by wszyscy wreszcie zrozumieli, że demolowanie planety, głodujące dzieci, krzywdzone kobiety, gwałty, bezprawie, zabijanie, nienawiść, dyskryminacja, ludzie umierający z głodu to Holokaust XXI wieku.
Dobitnie podsumowuje to emocjonalne przesłanie autorki: Chciałabym, aby mój apel o pokój i tolerancję trafił do Waszych serc.

W ciągu kilku lat świat się bardzo zmienił. Ruth i jej rodzina nagle zostali zmuszeni do ukrywania się w związku z okupacją i utworzeniem getta w Warszawie. Ruth, trzynastoletnia dziewczyna, niespodziewanie straciła spokojne dzieciństwo i znalazła się w obozie koncentracyjnym, w którym odebrano jej nadzieję na życie. W obozie doświadczyła strasznych wydarzeń. Czy można wybaczyć zdradę, która spowodowała śmierć i zniszczenie? Czy można złożyć najwyższą ofiarę, oddając swoje życie za kogoś innego? Podążaj za Ruth w jej podróży przez mroczny okres Holokaustu.

Kilka słów o tekstach i ich autorze
Ponoć drzewa rozmawiają: te liściaste i te iglaste. Czy to prawda? Nie wiem. Ale szelest liści przypomina szept rozmowy na nasze ważne tematy: miłości, samotności, zwątpienia, śmierci. Więc kto wie?
Na co dzień jesteśmy racjonalni, lecz jak pisała Agnieszka Osiecka: „świat realny jest poznawalny … ale w kominie coś czasem załka”. Tu daję Metafizykę przez małe „m”, tą poważną niech się zajmują filozofowie.
Zatem przeczytajcie po prostu te moje krótkie teksty, gdy macie odpowiedni nastrój i kilka wolnych chwil.
Inne teksty na: www.adamstawowy.pl
Adam Stawowy

Stefan Golębiewski dr nauk ekonomicznych, od 2003 r. biegły sądowy w zakresie ekonomiki, były wykładowca w Wyższej Szkole Celnej, Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania, Wszechnicy Polskiej Szkole Wyższej w Warszawie. Kilkuletni pracownik Ministerstwa Komunikacji, Dyrekcji Generalnej PKP. Autor książki pt. "Obsługa celna w przepływie towarów" i wielu artykułów w „Przeglądzie Komunikacyjnym”, „Przeglądzie Kolejowym” i innych.

Jacek Czauderna – twórca i właściciel marki oraz sieci lokali The Legendary Jacks Bar & Restaurant. Związany z gastronomią od trzydziestu lat – doskonale zna i rozumie mechanizmy jej działania. Swoją praktyczną wiedzą dzieli się m.in. jako trener i doradca biznesowy. To prezes i założyciel Izby Gospodarczej Gastronomii Polskiej oraz Akademii Praktyk Gastronomicznych i Hotelarskich. Jest także oficjalnym dystrybutorem kawy Jacobs i Piazza D’Oro oraz herbat Pickwick. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji UJ, a także MBA University of Bradford, London Management School.

"Otworzyłem lokal. Pomocne historie z praktyki gastronomicznej" to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy chcą prowadzić rentowny biznes w sektorze HORECA. Autor bezkompromisowo obala mity, podważa utarte schematy i pokazuje, jak zarobić przyzwoite pieniądze na gastronomii. Bazując na własnych doświadczeniach, przestrzega przed zaniedbaniami, które prowadzą do upadku. Daje jednocześnie liczne wskazówki, jak optymalizować, zarządzać, planować. To poradnik drogowskaz napisany przez człowieka sukcesu – twórcę marki i sieci lokali.

Ufam, że lektura podręcznika wesprze Was w podejmowaniu życiowych decyzji. Warto poświęcić jej czas. – Jarek Uściński, prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Szefów Kuchni i Cukierni

Uważam, że każdy, kto przeczyta, zacznie inaczej patrzeć na swój gastro biznes. Gwarantuję. – Jarek Walczyk, prezes Fundacji Klubu Szefów Kuchni

Autor merytorycznie pokazuje blaski i mroki prowadzenia biznesu gastronomicznego. Idealna pozycja dla tych, którym marzy się własna działalność kulinarna. – Jan Kuroń, kucharz, znany m.in. z autorskiego cyklu „Jasiek zna się”, DDTVN

HANNA STROIŃSKA (HANISŁAWA) - z d. Jagielska, ur. 14 XI 1936 r. w Toruniu. Z wykształcenia księgowa, obecnie na emeryturze. Od 2007 r. zamieszkała we wsi Sąsieczno w gminie Obrowo w powiecie toruńskim.
Wiersze tworzę od bardzo dawna. Niektóre wydrukowano w Kronice w Norwegii. Od kilku lat publikuję je na Facebooku w grupie Pisz i czytaj wiersze oraz w antologiach będących pokłosiem konkursów poetyckich organizowanych w tej grupie. Moje wiersze zostały ogłoszone drukiem w zbiorach: "Kiedy tańczę, słyszę tę pieśń" (2016), "Poezja – rzadki kwiat prawdy" (2017), "Dziecięcy zapach miłości" (2017),"Zapatrzenie pogłębione światłem księżyca" (2017), "Nic tak samo nie będzie" (2018), "W Betlejem święto" (2018), "Opiewali poeci wdzięki kobiety" (2018), "Nim zbudzi się dzień" (2018), "Serce natury" (2018), "Bo taka właśnie jest jesień" (2019), "Przewrotność losu" (2019), "Nierzeczywista rzeczywistość" (2019), "Pisz i czytaj wiersze 2" (2020).  W 2017 r. wierszem "Nie mów mi że jesień" zwyciężyłam w konkursie poetyckim O przemijaniu. W 2018 r. wyszedł drukiem mój debiutancki tomik "Nim zbudzi się dzień".

Książka wierszem pisana. Skierowana do dzieci. Jej treść zainteresuje zarówno dziecko, jak i dorosłego czytelnika. Przedstawia małego bohatera Jasia , który nie lubi czytać. Uważa, że to nie dla niego zabawa. Po pewnym czasie w zaskakujących okolicznościach zaprzyjaźnia się z bibliotekarzem Józkiem. Razem starają się odkryć tajemnicę wróbla, który ponoć od lat mieszka w bibliotece. Co wyniknie z tej przyjaźni? Czy Jaś polubi czytanie? Zapraszam do zapoznania się z historią naszego bohatera, każdy jego krok naprzód wyzwala w nim nowe emocje. Czytanie ma wielki wpływ na rozwój umysłu i wyobraźni. Często bywa tak, iż otoczenie, w którym wzrastamy, ma swe odbicie w dorosłym życiu.

"Byłem katechetą" to opis doświadczeń i wydarzeń, które miały miejsce na przestrzeni piętnastu lat pracy – posługi katechetycznej. Kto mnie skłonił do tego, abym spisał swoje wspomnienia z tego okresu? Moje dzieci. Na początku lutego były zaskoczone i chciały się dowiedzieć, dlaczego nie jestem już katechetą. Ciekawa była zwłaszcza moja córka Hania, pamiętająca lekcje religii, na których nie byłem tatą, tylko nauczycielem i zwracała się do mnie: „Proszę pana”.