Poezja

„...A IMIĘ JEJ POLSKA” to tomik poetycki wydany z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, poświęcony ojczyźnie i jej bohaterom, często bezimiennym.
Cześć ich pamięci!

Często myślę o losie... Nie wziąwszy go w swoje ręce, pozwoliłem, żeby sam zaanimował przebieg sporego okresu mojego życia.

"Tomik poezji z rękawa" to trzy lata wspomnień wrażliwej dziewczyny, która przeżyła swoją pierwszą miłość, pierwsze rozczarowania i okres sprzeciwu wobec niesprawiedliwości otaczającego ją świata. Wiersze oddają też uczucia autorki związane z rozłąką z bliskimi i domem rodzinnym, są pełne ciepła, miłości i emocji, które żyły w młodej duszy i chciały się z niej wyrwać na zawsze.
(na podstawie "Posłowia")

Tomik "Wierszy 151, zachwyci Cię niejeden" autorstwa Anny Chciuk jest niezwykłym prezentem dla Czytelnika. Ten zbiór wierszy jest jak podarowany nam kunsztowny naszyjnik z drogocennych kamieni, który możemy wziąć w dłonie i cieszyć się jego pięknem, a jednocześnie mamy możliwość wydobycia spośród wszystkich składających się nań cennych elementów tylko jednego – tego najważniejszego w danej chwili naszego życia.
Wiersze te są przepełnione miłością i życzliwością do drugiego człowieka, a także do każdego najdrobniejszego przejawu naszego istnienia i rzeczywistości. W niektórych Czytelnik odnajdzie drogę do spełniania marzeń, do zmiany swojego życia, do kształtowania od nowa samego siebie. W innych otrzyma ogromną dawkę siły i motywację do walki z przeciwnościami losu. Jeszcze inne dadzą wytchnienie i zwrócą uwagę na czasami niedostrzegane ulotne chwile szczęścia, jakie potrafią dać obserwacja lecących w świat baniek mydlanych czy merdającego psiego ogona, migające do nas gwiazdy, odpoczynek z filiżanką herbaty w dłoni, wędrówka wśród kwiatów w ogrodzie czy też zagłębianie się w leśnych ścieżkach.
Czasami Autorka w żartobliwy, pełen ciepła sposób wskazuje Czytelnikowi drogę przez zakamarki ludzkiego charakteru, wśród emocji, które nami rządzą. Delikatnie popycha nas w kierunku tych dobrych uczuć, miłości do samego siebie, dzięki której można poczuć się szczęśliwym, ale także odnaleźć bliskość drugiego człowieka. Zachęca nas do walki z własnymi słabościami, do walki o swoje życie i marzenia.
Każdy z wierszy emanuje niezwykłym zrozumieniem ludzkiej natury, a jednocześnie chęcią wsparcia w zmaganiach z samym sobą w drodze do szczęśliwego, dobrego życia.
Ten tomik to NAPRAWDĘ arcydzieło!

„Zrzędnik”. Wierszowana opowieść dla dorosłych czytelników o przygodach zrzędliwej i pyszałkowatej kotki o uroczym imieniu Gracja,
która zamiast docenić to, że zyskała prawdziwą, pełną i kochającą rodzinę w postaci rodziców i dziadków, dąsa się i złorzeczy, gdy tylko coś nie idzie po jej myśli.
Wszelkie zawarte tu spostrzeżenia widziane są oczami Gracji, więc obiektywizmu raczej nie należy się spodziewać. A ona żali się na ciężkie (w jej mniemaniu) chwile, jakie przeżywała, kiedy rodzice wyjeżdżali i musiała zostać pod opieką babci.
Owa charakterna kotka zupełnie zapomniała o wcześniejszym życiu w schronisku w myśl zasady – mnie się to po prostu należało!

Po opublikowaniu mojej pierwszej książki pod tytułem „Aforyzmy w aferyzmach lub odwrotnie” pozwoliłem sobie na wydanie tego tomiku, co daje mi niewysłowioną radość i satysfakcję.
Jestem łodzianinem, który otrzymał staranne wykształcenie na Politechnice Łódzkiej. Ewidentnym dowodem na staranność są fraszki opublikowane w „590 fraszek i... ciut, ciut”, a naprawdę jest ich dwa razy tyle. Tytuł jest ukłonem w stronę miasta Mława, które obchodzi 590. rocznicę uzyskania praw miejskich, co zostało przeze mnie w tomiku podkreślone stosownym wierszykiem.

Sebastian Trycjator Łanik – gitarzysta, wokalista, autor piosenek, twórca undergroundowych teledysków.
Niniejsza książka jest jego debiutem literackim. Opowieści niezwyczajne pisał przez wiele lat, by w końcu zdecydować się na ich wydanie. Inspiracją, oprócz obserwacji i własnych doświadczeń, były czarno-białe fotografie. Niemal każde z 69 opowiadań zawiera ilustrację, która wywołuje wyobrażenia gdzieś na granicy snu i jawy. Tego, co znane, i tego, co ukryte. Święte i demoniczne. I mimo że wszystko przenika się wzajemnie, to właśnie te kontrasty budują nasz świat.

Tomik poezji „A po co są komary?” swoje narodziny zawdzięcza dwutygodniowej kwarantannie, która niejako pchnęła pisarza do kontemplacji prozy życia codziennego, jakiej jeszcze do niedawna doświadczał. Wiersze nie są jednak wyrazem tęsknoty, a chęcią zrozumienia tego, co działo się za grubą ścianą oddzielającą go od świata. Wszystkie teksty natomiast nie powstały w zamknięciu, które było jedynie zapalnikiem koncepcji wewnętrznej ściany, jaką każdy z nas ma w sobie. Wiersze mimo prostej budowy i nawiązania do problemów codzienności, takich jak chociażby naiwność, motyw kłamstwa i prawdy czy cena sukcesu, potrafią zaskoczyć skłaniającą do refleksji puentą, bo któż więcej powie nam o życiu, jak nie najmniejsze jego jednostki? Sekundy, minuty, godziny i dni, o których tak łatwo zapominamy, a tak trudno wyciągnąć z nich wnioski.

Alchemia duszy to zbiór utworów będących kwintesencją wewnętrznej, głęboko ukrytej prawdy, którą każdy nosi w sobie.
W chaosie i pędzie świata zewnętrznego stanie się azylem, do którego może udać się każdy, kto tylko zapragnie chwili na wycofanie się z tej codziennej gonitwy.
Miejscem, w którym odnajdzie nie tylko spokój i równowagę, ale także poszerzy percepcję postrzegania samego siebie i otaczającej nas rzeczywistości.
Tak, poezja, którą masz przed sobą, stanie się niewątpliwą przygodą, wielką podróżą, którą odbędziesz w głąb siebie…

Rymowanki odwołują się do świata dziecięcej wyobraźni i mogą być pretekstem do wychowawczych rozmów z milusińskimi.

„Bertywilek” to nowatorski dramat opowiadający historię młodego człowieka targanego przez samotność, ból istnienia oraz choroby psychiczne. Utwór dzięki swej oryginalnej narracji, a także doskonałej równowadze między tym,
co dosłowne, a tym, co metaforyczne, nabiera wielu znaczeń.
Autor dokonuje w tym dziele krytyki społeczeństwa, jak również wyglądu świata, do którego doprowadził człowiek. Ten doceniony przez krytyków dramat niepodważalnie zmusza
odbiorcę do refleksji.

Tomik poezji „Będąc na ty ze szczerością” to efekt przemyśleń, życiowych doznań i marzeń autora. Opisuje historię osoby doświadczonej przez los, która mimo wielu przeciwności stara się pozytywnie spoglądać na świat i otaczającą ją rzeczywistość. Zdecydowana większość wierszy jest napisana w tonie optymistycznym, a jednym z celów autora jest wywołanie uśmiechu na twarzy czytelnika.

Autorka jest absolwentką psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w małopolskiej wiosce Siepraw. W wieku 23 lat, podążając za głosem serca, zdecydowała się zamieszkać na stałe w USA. Po udanej dwunastoletniej karierze w bankowości oraz po urodzeniu trójki wspaniałych dzieci postanowiła przerwać pracę zawodową, by poświęcić swój czas rodzinie oraz na realizację pasji w dziedzinie poezji. W jej pierwszej książce zatytułowanej Biało-czerwony motyl zawarte są wiersze z okresu dorastania, pierwszej miłości i życiowych rozterek. Styl poezji autorki oddaje cechy jej charakteru, z których najbardziej wyróżniają się naturalność i prostota. Jej poezja w prosty sposób opisuje skomplikowane uczucia i emocje towarzyszące poszukiwaniu tożsamości, miłości, wiary i nadziei. Książka nie jest materiałem dla koneserów poezji, lecz dla każdego człowieka zmagającego się z upadkami i wzlotami życia.
Więcej informacji o autorce oraz jej nowe wiersze można znaleźć na Facebooku (Nikita Love 1111) i na Instagramie (nikitalove1111).

Niniejszy tomik jest zaproszeniem do świata pełnego zadumy nad chwilami szczęścia, które daje nam życie, nad cudem miłości do drugiego człowieka, a także nad ulotnością tego, co piękne. Znajdziemy tu także próbę udzielenia odpowiedzi na pytania odwiecznie nurtujące każdego z nas, o sens istnienia, o to, co tu i teraz.
Wiersze te są zapisem chwil niezwykłych, tchnących nadzieją, wypełnionych miłością, ale także momentów przepełnionych smutkiem, melancholią i wspomnieniami nie tylko o tym, co już przeminęło, ale przede wszystkim o tych, którzy pozostali tylko śladem w naszej pamięci.
POCZĄTEK
Na początku było Słowo
Potem:
– Ciało
– Dusza
– Grzech…
I jeszcze o czymś pomyślałem:
– A niech mnie!
– A niech!!!
– A?…
R.M.
Olsztyn, 15.05.2005

HANNA STROIŃSKA (HANISŁAWA) - z d. Jagielska, ur. 14 XI 1936 r. w Toruniu. Z wykształcenia księgowa, obecnie na emeryturze. Od 2007 r. zamieszkała we wsi Sąsieczno w gminie Obrowo w powiecie toruńskim.
Wiersze tworzę od bardzo dawna. Niektóre wydrukowano w Kronice w Norwegii. Od kilku lat publikuję je na Facebooku w grupie Pisz i czytaj wiersze oraz w antologiach będących pokłosiem konkursów poetyckich organizowanych w tej grupie. Moje wiersze zostały ogłoszone drukiem w zbiorach: "Kiedy tańczę, słyszę tę pieśń" (2016), "Poezja – rzadki kwiat prawdy" (2017), "Dziecięcy zapach miłości" (2017),"Zapatrzenie pogłębione światłem księżyca" (2017), "Nic tak samo nie będzie" (2018), "W Betlejem święto" (2018), "Opiewali poeci wdzięki kobiety" (2018), "Nim zbudzi się dzień" (2018), "Serce natury" (2018), "Bo taka właśnie jest jesień" (2019), "Przewrotność losu" (2019), "Nierzeczywista rzeczywistość" (2019), "Pisz i czytaj wiersze 2" (2020).  W 2017 r. wierszem "Nie mów mi że jesień" zwyciężyłam w konkursie poetyckim O przemijaniu. W 2018 r. wyszedł drukiem mój debiutancki tomik "Nim zbudzi się dzień".