Dokument

„Nawet głupi ma swoją opowieść i warto jej posłuchać”… Przedstawiam tu świat, którego nie znają politycy, prawnicy, lekarze, księża czy inne osobistości, o których się mówi, które są na świeczniku. Opisuję przygody człowieka z nizin, szaraczka, jakich wielu wśród nas, który nie wstydzi się przyznać do błędów i potknięć, który poznał inny smak życia – ten bardziej pikantny, może zwariowany, ale prawdziwy – i nie boi się o tym mówić… Marszałek Piłsudzki powiedział kiedyś: „Kto nie był buntownikiem za młodu, ten jest świnią na starość”. I ta opowieść jest opisem buntowniczych i prawdziwych przeżyć autora.

Zosia, młoda stażystka, po ukończeniu szkoły otrzymuje szansę pracy w Lasach Państwowych. Na początku nie jest świadoma, co ją tak naprawdę czeka i z jakimi zadaniami codziennie musi się zmagać leśnik. Wkrótce jednak poznaje swojego mentora Wiesława, który pracuje na stanowisku leśniczego już od kilkunastu lat. Ten na początku studzi ogromny zapał stażystki. Dobrze wie, że to ciężki kawałek chleba. Z czasem jednak nabiera do niej większego zaufania oraz widzi w niej godnego następcę. Opowiada jej leśne historie, nie zawsze ze szczęśliwym zakończeniem. Z każdym dniem Zosia nawiązuje nowe przyjaźnie i nabiera doświadczenia, uświadamiając sobie, jak ciężką prace trzeba włożyć, aby wyhodować las, a później trzymać nad nim pieczę i że na pracownikach leśnych spoczywa ogromna odpowiedzialność. Zawód leśnika staje się jej życiową pasją...
Cała opowieść jest napisana wierszem.

„Życie w kalejdoskopie” to próba prozatorska autorki, zbiór esejów oraz opowiadań obejmujących znaczące przeżycia autorki z lat dziecinnych w czasie okupacji niemieckiej, wesołe i poważne wspomnienia z życia w słusznie minionym ustroju

Kiedy po pewnym czasie zaczęła wracać do świadomości, nadal leżała obok „wpatrującego się” w nią trupa. W szklistym odbiciu jego szeroko otwartych oczu jak w zimnym zwierciadle zobaczyła teraz to, co wydarzyło się przed kilkoma minutami.

Pułkownik, nie spiesząc się, wyjął powoli skórzany portfelik, a z niego kilka zdjęć. Poszperał wśród nich palcami i bez słowa jedno z nich podsunął Marii pod sam nos. Zdziwienie pomieszane z przerażeniem odmalowało się na jej twarzy. Ten nieznany jej rosyjski oficer trzymał przed nią jej fotografię.

"– a właściwie po co tam jesteś? – chciałem poznać ludzi, dowiedzieć się, jacy są? – już wiesz, oni ciebie wcale nie są ciekawi! – i wiem, że nie ma sensu przejmować się tym, na co się nie ma wpływu! nawet myśleć o tym! bratnia dusza, powiadasz! ona pewnie gdzieś jest, ale daleko w świecie; i pomyślałem, że może lepiej będzie wychować ją tu! stworzyć w obiekcie, na który największy mam wpływ – w sobie! "

Relacje między zachodnią a islamską cywilizacją budzą obecnie zrozumiałe zainteresowanie. Dotyczy to również przeszłości, szczególnie okresu średniowiecza, kiedy dochodziło do pierwszych spotkań, gdy kształtowały się schematy zachowań i przesądy istniejące do dziś. Literatura przedmiotu jest niezwykle bogata.

Być może Don Kichote w ogóle nie istniał, podobnie jak Sancho Pansa i pozostali bohaterowie powieści. Jedno jest jednak pewne – ziemia, po której Cervantes podróżował przed 400 laty, to nie fikcja literacka. To jest ta sama Kastylia-La Mancza, ze swoimi równinami, winnicami, gajami oliwnymi, zaginionymi na mapie wioseczkami...

Moja książka jest dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się tego, czego nigdy nie powiedzą wprost świadkowie Jehowy.

Zawsze interesowałam się medycyną akademicką i naturalną. Kiedy urodziłam dzieci, a medycyna akademicka nie potrafiła im pomóc, zaczęłam korzystać z medycyny naturalnej.

W nocy 26 kwietnia 1986 roku w Czarnobylskiej Elektrowni Atomowej doszło do eksplozji reaktora. Przybrała ona rozmiary katastroficzne, dlatego że miała charakter wybuchu jądrowego.

Ta książka powstała w wyniku mojego zauroczenia Norwegią. Pięknem krajobrazów, które nie mają sobie równych w świecie, ludźmi i ich kulturą.

Wszyscy Polacy kochamy bociany. Ale nie wszystkie bociany są w stanie przeżyć bez naszej pomocy. Właśnie trzymasz w ręku świetną współczesną opowieść, która uczy, jak kochać zwierzęta. Jest to książka oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Pozycję tę dedykuję wszystkim ludziom lubiącym myśleć w sposób niekonwencjonalny. Także tym, którzy chcą doskonalić swoje i swoich bliskich umiejętności bazujące na logice i matematyce. Książka dla wielu pokoleń i do której można wracać po latach.

Jacek Trautman – absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Wydziału Zarządzania Finansami Uniwersytetu Warszawskiego. Od najmłodszych lat zafascynowany poznawaniem świata.