Homo Ilum 3. Zmierz Kritajugi

"HOMO ILUM 3. ZMIERZCH KRITAJUGI" z Ekur, sumeryjskiej świątyni zagrzebanej w piasku irackiej pustyni, przenosi nas do zupełnie innego świata.

Czas płynie tam inaczej, inny jest system miar, inny sposób liczenia, inny kalendarz. Wszystko jest inne, ale jakby znajome.
Wszak jesteśmy na Nibiru, ojczystej planecie sumeryjskich bogów w schyłkowym okresie Kritajugi.

Kritajuga to złoty wiek w dziejach świata.
Wszyscy żyją wówczas długo, w zdrowiu i wszechogarniającej szczęśliwości. Ale przecież nic w materialnym świecie nie trwa wiecznie.

Obserwacje astronomiczne dowodzą, że Nibiru w niedalekiej przyszłości stanie się łakomym kąskiem dla niewidzialnej Emma Ya oraz siedzącego w jej brzuchu demona Rahu. Emma Ya to potężna czarna dziura, która wraz z dwoma słońcami: Sigu Tolo i Pô Tolo zajmuje środek Układu.

Już teraz wsysa atmosferę Nommo i Yurugu, planet leżących bezpośrednio przed Nibiru. Nie ma więc na co czekać. Czym prędzej trzeba znaleźć nowy dom.
Nibirianie decydują się wysłać misję kolonizacyjną w kierunku Mt-13-c Apsu, młodej, niezbyt odległej gwiazdy otoczonej kilkoma kamiennymi planetami.

Tymczasem definitywny koniec Kritajugi zwiastuje kolejne kłopoty.
Na pokładach dwu wielkich jak miasta statków kosmicznych wysłanych w kierunku trzeciej od Apsu planety dochodzi do rebelii.

Krok po kroku misja zdążająca do Nowego Świata obraca się w koszmar…

Detroit. An American underdog story

What has happened to the city once thought to be the symbol of American success? 
For many, Detroit is the symbol of the failure of American capitalism. Due to its size and momentum, it is not possible to simply hide the problems away.

The city has found itself in the middle of a desperate fight to maintain the remnants of its pride and force.

Detroit today is who the famous cinematic boxer Rocky Balboa once was; despite hearing the count to “nine” multiple times on his way to hell and back, he has fought until the very end of every round, hoping to survive and return in glory in that final one.

Everyone can notice changes taking place in the city. 
It’s not about more stores, offices or new residential homes.

Large projects have begun and with their scale, they are able to impress the inhabitant of every big American town.

Afryka nie dla mięczaków

To książka dla wszystkich, złożona w niespotykanej formie, w której – jak w komiksie – obraz (fotografia) i tekst mają równą wagę.
Przypomina muzykę reggae, gdzie krótkie, lapidarne teksty stanowią staccato perkusji, a liryczna melodia płynie z obrazów.

Każdy znajdzie coś dla siebie: obrońcy przyrody i ich przeciwnicy, niespokojne duchy i domatorzy, starzy i młodzi, nawet rodzice i dzieci mogą zasiąść do wspólnej lektury.

Guziec to mędrzec i błazen w jednej postaci.
Beztroski do granic pustoty, niedbający o jutro, a wrogów odstraszający samym wyglądem.  

Guziec Pumba w musicalu „Król Lew” wielokrotnie powtarza zabawną maksymę „hakuna matata”, co znaczy: „wyluzuj”.
Doskonale określa ona zarówno usposobienie tego zwierzaka, jak i naturę Afryki.

W Afryce nastąpiły zasadnicze zmiany, a stary obraz kontynentu trwa.

Dla wielu to kraina wielkich przygód i twardych ludzi, gdzie poszukiwacze znajdowali skarby, awanturnicy wywoływali awantury, myśliwi polowali na lwy a lwy na myśliwych. Tam nie było miejsca dla mięczaków.

(…) ratel, zwany też miodożerem (…) to Orland szalony Afryki, podobno najodważniejsze zwierzę świata. W buszu nie ustępuje nikomu: jadowite kobry jada na śniadanie, a z lwów sobie drwi.

Mój dom w ptasim świecie



„Mój dom w ptasim świecie” to książka o bardzo osobistych spotkaniach z ptakami, sięgających w czasy dzieciństwa, następnie podczas częstych wizyt w Parku Narodowym Ujście Warty oraz wnikliwego podglądania wielu gatunków śpiewających i gniazdujących w ogrodzie, położonym w jego sąsiedztwie. Bogato ilustrowane, ciekawie opisane, czasem zabawne, a czasem smutne historyjki z życia ptasich rodzin.
A większość dzieje się w pięknych miejscach. Pośród kwiecistych łąk, zatoczek, meandrujących strużek i rozlewisk Odry oraz w malowniczo wkomponowanym w ten krajobraz Szumiłowie.
Życie na Ziemi bez ptaków nie miałoby sensu.

Sierra Papa Yankee Mike

Absolwent Szkoły Morskiej w Gdyni z 1964 r. Jako radiooficer przepracował 40 lat na morzach i oceanach całego świata. 

W opowiadaniach w barwny sposób przedstawia, jak kilkadziesiąt lat temu wyglądała praca na statku i porty, które miał okazję odwiedzić.

Książka opisuje zarówno humorystyczne, jak i wielce tragiczne autentyczne zdarzenia, co czyni ją historycznym dokumentem minionych lat.

Banany i cytrusy, czyli leć do Afryki

Czy literatura podróżnicza musi być nudna?
Książka Malka temu zdecydowanie przeczy.

Autor zabiera nas w swej nietuzinkowej publikacji w podróż do kilku krajów Afryki Wschodniej: Etiopii, Kenii, Ugandy, Rwandy, Tanzanii, na Zanzibar i Madagaskar.

Ze swadą, humorem, fantazją, dystansem do siebie i świata przybliża nam w niej, jak tanio podróżować na własną rękę po Czarnym Lądzie.

W sposób niezwykle barwny, z pasją, przekazuje nam swą wiedzę, dzieli się ciekawymi informacjami i anegdotami.
Nie brak tu opowieści o krwawych wojnach, ludobójstwach, niewolnictwie, a mimo to książka ta jest bardzo pozytywna i optymistyczna.

Szczerze polecam,

Agata Kosmalska (naczelna magazynu „Dookoła Świata”)

Alpy na wariata. Pierwsze szczytowanie

"Alpy na wariata" to druga już książka przynęta.
Na tych, którzy ciągle na przyszłość odkładają realizację swoich marzeń.
Przekładają na później zamianę młodzieńczych tęsknot w czyny, uciszają drzemiące w nich ambicje i pasje.

Jej bohaterowie potrafią bowiem bez oporów wsiąść w samochód i pędzić przed siebie tysiące kilometrów, by zdobyć upragniony szczyt.
Cokolwiek by się wydarzyło, martwić się będą później.

Książka zawiera cztery opowieści o górach, wędrówce wśród skał oraz przyjaźni. Tu nie ma hoteli, a zamiast tego są noclegi co najwyżej w namiocie, chociaż częściej w samochodzie lub pod gołym niebem.

Książka pokazuje, że w dzisiejszych czasach można jechać w nieznane nawet w centrum Europy.
„W nieznane” znaczy po prostu, na oślep wybierając kierunek, nie do końca wiedząc, gdzie droga poprowadzi.

Jej bohaterowie, gdy tylko mogą, ruszają w góry, by dać się ponieść swojemu szaleństwu.
Ich ambicja nie opada wraz z upływem potu i zmęczeniem ciała.
Nie ustępują mimo porażek i błędów. Siła gór kontra siła grupy śmiałków – to esencja czterech wypraw książki „Alpy na wariata”.

Edyta Ch.

Najpiękniejsze miejsce

– Wszędzie go widzę i już zaradzić nie mogę! Skrzydła staram się rozpostrzeć nad umarłych doliną… – rzekła Aniela, opadając na łoże.
– Witamy zatem w Najpiękniejszym Miejscu, gdzie czas zatacza pętlę nad najemcą, a zegary cofają się na godzinę trzecią trzydzieści trzy… – odparła Madame.

"Najpiękniejsze Miejsce" to rozszerzona kontynuacja "Śladu białego wojownika", mojego debiutu literackiego.

Usadowienie w ostępach szpitala psychiatrycznego nie tylko daje okazję do poznania nowych, znacznie bogatszych emocjonalnie postaci, ale i dodaje krztyny lotności.

Wszystkie wątki łączy jedno – przemożna chęć odnalezienia siebie, bo o wolność zatroszczyć się już zmuszeni są sami.

Pewnego razu w Abu Dhabi



Kiedy Khafiyah, najmłodsza z rodzeństwa, otrzymuje propozycję wyjścia za mąż za syna milionera w zamian za pomoc finansową rodzicom, postanawia ją przyjąć i wyjeżdża z Pakistanu do Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

W Abu Dhabi bardzo szybko staje się znienawidzoną żoną i kulą u nogi.

Pewnego dnia jednak do Emiratów przybywa niespodziewany gość, który wywraca życie wszystkich do góry nogami.

Błąd pierworodny



Bohater, na co dzień skromny miłośnik przyrody, zostaje wplątany w międzynarodową akcję doskonalenia genów ludzkich.

Na skutek rodzinnych koneksji, niespokojnej natury i ciekawości świata wielokrotnie penetruje tereny poradzieckich republik azjatyckich: Kirgistanu, Tadżykistanu, Kazachstanu, Azerbejdżanu.

Brata się z naukowcami rosyjskimi, z którymi wspólnie poszukuje tajemniczego ałmasa, odpowiednika nepalskiego yeti.

Czy uda się odnaleźć mityczną istotę, a przy okazji ujść z życiem w surowych realiach górskich niebezpieczeństw, pośród skorumpowanych służb wojskowych…

Moje słoneczne cypryjskie zapiski

W trzeciej (i ostatniej) części moich cypryjskich dzienników spróbuję obalić pewne stereotypy dotyczące wyspy i jej mieszkańców.

Dowiecie się też m.in. o tym, jak wygląda małżeństwo z cypryjskim Grekiem, co zrobić w razie trzęsienia ziemi, co oznaczają różne gesty Cypryjczyków, a także, co warto tu zwiedzić i jakich cypryjskich przysmaków trzeba koniecznie spróbować.

Poznacie sylwetki świętych, życiorysy kontrowersyjnych postaci historycznych, a nawet przepowiednie dotyczące Cypru. Nie zabraknie rozdziałów poświęconych tzw. cypryjskiemu problemowi i próbom jego rozwiązania...


Maria Zofia Christou jest łodzianką.
W 1995 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim. Od 2010 roku mieszka na wyspie Afrodyty.
Uczy języka polskiego, pisze bloga i książki o Cyprze.
Współpracuje z portalem Blogerzy ze świata.

Podróże literackie. Mickiewicz

Autorka zaprasza na niekonwencjonalną wędrówkę śladami Adama Mickiewicza w miejsca, w których żył i które odcisnęły swe piętno na jego twórczości.

Polonistka przemierzyła szlak od Zaosia, gdzie się urodził, po Konstantynopol (dzisiejszy Stambuł), gdzie dokonał żywota.

Zobaczymy unikatowe zdjęcia i intrygujące komentarze, ale przede wszystkim poczujemy atmosferę niezwykłej pasji, która bije z każdej karty książki.

Jest to swoisty przewodnik, który można zabrać ze sobą w podróż.

Jednak już sama jego lektura przenosi czytelnika w opisane miejsca równie sugestywnie.