Polski hip hop posiada wiele twarzy

Autorami książki "Polski hip hop posiada wiele twarzy" są Sadi i Graff.
To dwóch pionierów polskiego hip hopu, którzy jako jedni z pierwszych zaczynali tworzyć tę subkulturę w Polsce już na początku komunistycznych lat 80., gdy wszystko było zabronione, a następnie kontynuowali jej rozwój przez 20 lat na ulicy.

Hiphopowa podróż rozpoczyna się od przedstawienia przez autorów ich biografii oraz historii legendarnej organizacji Universal Zulu Nation w Polsce, aby czytelnik miał świadomość, że wiedza zawarta w książce pochodzi ze źródła, a nie z kałuży.

Następnie poznamy początki kultury hip hop w Polsce czyli lata 80., historię polskiego breakdance oraz trzy jego pierwsze generacje, historie jednej z pierwszych polskich b-girls, zarys historii polskiego graffiti, realia polskiego hip hopu lat 90., historię polskiej muzyki rap i jej transformację, a także jak rodził się polski hiphopowy DJ-ing.

Dowiemy się, gdzie naprawdę  hip hop ma swoje korzenie i kiedy datuje się jego powstanie, jak jest idea, filozofia oraz jakie są zapomniane wartości kultury hip hop jako subkultury ulicznej, na czym polega hiphopowa świadomość, jakie są poszczególne szkoły hip hopu, a także jak po wielu latach istnienia i rozwoju wygląda hip hop na tle innych subkultur.

"Polski hip hop posiada wiele twarzy" to pierwsza na świecie książka odsłaniająca ukrywany przez media prawdziwy obraz międzynarodowej, hiphopowej organizacji Universal Zulu Nation, która od wielu lat jako socjalno-religijny gang mający znamiona sekty pod pretekstem propagowania pokoju, szacunku, jedności oraz innych wartości stosuje hip hop do rozpowszechniania kontrowersyjnej filozofii islamu na całym świecie, tworząc swoje oddziały w różnych krajach.

Niniejsza publikacja porusza wiele innych zagadnień i zawiera refleksje na tematy związane z kulturą hip hop.
To polska hiphopowa świadomość, która poprzez swoją treść bezdyskusyjnie zapisuje fundamentalną część historii polskiego hip hopu. Siłą tego niezależnego wydania jest potężna dawka niepublikowanej wcześniej wiedzy bez cenzury, opartej na faktach, których nie w innych tego typu drukowanych źródłach, a nawet w internecie.

Dlatego nie przegap możliwości bycia uświadomionym i przeczytaj tę nietuzinkową lekturę, która na polskim rynku książkowym w swojej dziedzinie jest bezkonkurencyjna.

Hirek Wrona:

"Warto mieć wiedzę o legendach i pionierach hip hopu. Nie tylko po to by móc za jakiś czas opowiadać swoim dzieciom, ale przede wszystkim by być świadomym potężnej pozycji tej kultury pod koniec XX i w pierwszych dekadach XXI wieku".

Miasto młodych wilków

Pruszków – ta nazwa dla wielu ludzi jest synonimem jednego – Mafii.

W latach dziewięćdziesiątych Mariusz Sz. wychował się w tym specyficznym mieście. Jako nastolatek niemal codziennie spotykał na ulicy gangsterów, którzy dzięki amnestii, ogłoszonej przez ówczesnego prezydenta, opuścili przedterminowo więzienne mury.
Potężni faceci z licznymi tatuażami na swoim ciele często przesiadywali przy fontannie znajdującej się na przeciwko bloku, w którym mieszkał autor opowiadania.

Jedno jest pewne, m.in. w tym miejscu rodziły się pomysły na dominowanie w świecie przestępczym, zdobywanie nielegalnej fortuny, co przekładało się na późniejsze uroki luksusowego życia. Mieszkańcy Pruszkowa, którzy czuli przed nimi respekt, omijali ich szerokim łukiem, co dotyczyło także policji, w której w ówczesnym czasie panował chaos po przekształceniach z MO.

W ww. towarzystwie nie zabrakło liderów młodszego pokolenia – Jarosława S. ps. „Masa” oraz Wojciecha K. ps. „Kiełbasa”. Charyzmę, jaką posiadali Jarek i Wojtek, można porównać do magnesu, który przyciągał do siebie coraz więcej młodych i gniewnych chłopaków gotowych dla nich pracować.

Szastali forsą, jeździli drogimi samochodami, a kobiety, które można było spotkać w ich towarzystwie, wyglądały jak dziewczyny z okładek Playboya. Zafascynowani tymi, którzy mieli duży wpływ na to, którą drogą wejdą w dorosłe życie, Mariusz i jego najbliżsi kumple  dostali się do przestępczego kręgu.

W niedługim czasie, pokonując szczeble gangsterskiej hierarchii, stali się młodymi wilkami mafii pruszkowskiej. Jak to się wszystko zaczęło? Dowiecie się, czytając pierwszą część prawdziwej historii, którą napisał ochroniarz najsławniejszego świadka koronnego w Polsce.

Piotr Szatkowski
Dziennikarz śledczy

Miasto młodych wilków. Część druga. Walka z Temidą

"Walka z Temidą" to kontynuacja pierwszej części książki o „Chłopcach z Pruszkowa”, którzy byli członkami zorganizowanej grupy przestępczej.

Po zabójstwie Andrzeja K. „Pershinga”, domniemanego mafijnego bossa, przerażony Jarosław S. ps.„Masa” opuszcza swój dom i ucieka na Śląsk.

Kiedy ukrywa się w innym regionie Polski, policja zatrzymuje go i osadza w areszcie śledczym. Podczas gdy przebywa on za kratami, większość jego kolegów odwraca się od niego i zrywa z nim przestępczą współpracę.

Wtedy właśnie władzę nad „miastem” przejmują „Młode Wilki”, będące zbrojnym ramieniem „starych pruszkowskich” gangsterów. Zapada odgórna decyzja: „Masa” za knucie intryg leci do „wora”, będzie ukarany i wygnany z pruszkowskiej ekipy.

Kiedy za mury aresztu dociera do „Masy” wiadomość, że został sponiewierany w „mieście” przez co utracił swoją przywódczą pozycję, natychmiast postanawia się zemścić. Nawiązuje współpracę z organami ścigania i zaczyna „sypać”.

Zeznaje przeciwko byłym kompanom oraz wielu innym przestępcom. Zebrany przez prokuratorów materiał dowodowy pozwala skruszonemu „Masie” uzyskać status świadka koronnego. Nadszedł czas, w którym zaczyna się odliczanie CBŚ do uderzenia w „Mafię Pruszkowską”.   

Piotr Szatkowski
Dziennikarz śledczy

Nie ma przypadków. Wspomnienia terapeutki

Książka opowiada prawdziwe historie o zmaganiu się z uzależnieniem, współuzależnieniem, przemocą, o wychodzeniu z roli ofiary, radzeniu sobie z traumami i negatywnymi emocjami.

Przedstawia fragmenty pracy terapeutycznej, w której Autorka stosuje różne, niekiedy niestandardowe techniki.
Opisane historie dają nadzieję osobom znajdującym się w podobnych sytuacjach.

Innowacją tej książki jest łączenie pracy terapeutycznej z wykorzystywaniem Mapy Świadomości według Davida R. Hawkinsa.



Łucja Szajda jest specjalistą psychologiem klinicznym oraz certyfikowanym specjalistą psychoterapii uzależnień i współuzależnienia.
Były wykładowca akademicki i biegły sądowy.

Od wielu lat pracuje z osobami uzależnionymi od alkoholu, hazardu, zakupów, Internetu, komputera oraz z ich rodzinami – Dorosłymi Dziećmi Alkoholików.

Ukończyła wiele kursów, szkoleń, w tym między innymi psychoterapię zorientowaną na proces czy hipnoterapię pod kierunkiem prof. Jerzego Aleksandrowicza.
Stosuje hipnozę i regresję hipnotyczną w poprzednie wcielenia. Posiada I i II stopień reiki oraz reiki tybetańskie. Jest kierownikiem jednej z poradni terapii uzależnień i współuzależnienia we Wrocławiu.

W swojej pracy terapeutycznej jest pod stałą superwizją i ciągle poszukuje nowych skutecznych sposobów pomagania ludziom.
Stosuje integratywne podejście terapeutyczne

Sierra Papa Yankee Mike

Absolwent Szkoły Morskiej w Gdyni z 1964 r. Jako radiooficer przepracował 40 lat na morzach i oceanach całego świata. 

W opowiadaniach w barwny sposób przedstawia, jak kilkadziesiąt lat temu wyglądała praca na statku i porty, które miał okazję odwiedzić.

Książka opisuje zarówno humorystyczne, jak i wielce tragiczne autentyczne zdarzenia, co czyni ją historycznym dokumentem minionych lat.

Banany i cytrusy, czyli leć do Afryki

Czy literatura podróżnicza musi być nudna?
Książka Malka temu zdecydowanie przeczy.

Autor zabiera nas w swej nietuzinkowej publikacji w podróż do kilku krajów Afryki Wschodniej: Etiopii, Kenii, Ugandy, Rwandy, Tanzanii, na Zanzibar i Madagaskar.

Ze swadą, humorem, fantazją, dystansem do siebie i świata przybliża nam w niej, jak tanio podróżować na własną rękę po Czarnym Lądzie.

W sposób niezwykle barwny, z pasją, przekazuje nam swą wiedzę, dzieli się ciekawymi informacjami i anegdotami.
Nie brak tu opowieści o krwawych wojnach, ludobójstwach, niewolnictwie, a mimo to książka ta jest bardzo pozytywna i optymistyczna.

Szczerze polecam,

Agata Kosmalska (naczelna magazynu „Dookoła Świata”)

W podziękowaniu za życie

W wieku 33 lat Jolanta Gorawski Zalewska wchodzi na drogę wewnętrznego przebudzenia.

W tej książce opisuje ona swoje przeżycia, stosunki z Bogiem, jej zmagania i miotanie się w poszukiwaniu sensu życia i swojego miejsca w świecie.
Opisuje walkę w dojściu do samej siebie.

Jej wiersze są poświęcone miłości jej życia, Bogu. Bo to On sprawia, że każdy dzień jest fascynujący, nowy i żywy, że warto jest żyć i doświadczać nowych rzeczy.

Każdego dnia życie daruje nam mnóstwo nowych wyzwań, od nas zależy, co z tym robimy.
"Głos wewnętrzny to największy skarb, który każdy z nas nosi w sobie. Lecz niestety niewielu wsłuchuje się w jego szept.

Motto życiowe Jolanty brzmi:

«Nie patrz rozumem, ale duszą, bowiem nadchodzące życie już jest przed nami. Czeka, by otworzyć przed nami świat. Tylko patrz uważniej. Wytęż mocniej wzrok» - z pierwszego Objawienia.

Z pamiętnika przyszłego leśnika

Zosia, młoda stażystka, po ukończeniu szkoły otrzymuje szansę pracy w Lasach Państwowych.

Na początku nie jest świadoma, co ją tak naprawdę czeka i z jakimi zadaniami codziennie musi się zmagać leśnik.

Wkrótce jednak poznaje swojego mentora Wiesława, który pracuje na stanowisku leśniczego już od kilkunastu lat.
Ten na początku studzi ogromny zapał stażystki.
Dobrze wie, że to ciężki kawałek chleba.

Z czasem jednak nabiera do niej większego zaufania oraz widzi w niej godnego następcę.
Opowiada jej leśne historie, nie zawsze ze szczęśliwym zakończeniem.

Z każdym dniem Zosia nawiązuje nowe przyjaźnie i nabiera doświadczenia, uświadamiając sobie, jak ciężką prace trzeba włożyć, aby wyhodować las, a później trzymać nad nim pieczę i że na pracownikach leśnych spoczywa ogromna odpowiedzialność.
Zawód leśnika staje się jej życiową pasją...

Cała opowieść jest napisana wierszem.

A żaby grały mi do snu… Wspomnienia lekarki

Maria Zoll-Czarnecka (1928-2016), siostra profesora Andrzeja Zolla, pediatra, nazywana Lekarzem Bezdomnych, opowiada o swoim domu rodzinnym, dzieciństwie, młodości przypadającej na czas II wojny światowej i dalszym życiu w czasach PRL-u oraz działalności społecznej.

Zabawne anegdoty, ciekawe gawędy i poruszające historie zostały zilustrowane niepublikowanymi wcześniej zdjęciami z archiwum domowego rodziny Zollów i Czarneckich.

Wszystko to składa się na barwną opowieść o niepokornej, tryskającej optymizmem kobiecie, która swoją radością, humorem i siłą potrafiła zmieniać świat na lepsze.

Opracowała Patrycja Cicha - ur. 1982, doktor nauk społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, polonistka i pedagog.

Moje słoneczne cypryjskie zapiski

W trzeciej (i ostatniej) części moich cypryjskich dzienników spróbuję obalić pewne stereotypy dotyczące wyspy i jej mieszkańców.

Dowiecie się też m.in. o tym, jak wygląda małżeństwo z cypryjskim Grekiem, co zrobić w razie trzęsienia ziemi, co oznaczają różne gesty Cypryjczyków, a także, co warto tu zwiedzić i jakich cypryjskich przysmaków trzeba koniecznie spróbować.

Poznacie sylwetki świętych, życiorysy kontrowersyjnych postaci historycznych, a nawet przepowiednie dotyczące Cypru. Nie zabraknie rozdziałów poświęconych tzw. cypryjskiemu problemowi i próbom jego rozwiązania...


Maria Zofia Christou jest łodzianką.
W 1995 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim. Od 2010 roku mieszka na wyspie Afrodyty.
Uczy języka polskiego, pisze bloga i książki o Cyprze.
Współpracuje z portalem Blogerzy ze świata.

Niewyobrażalne. Potęga i paradoksy naszych umysłów traktuje o niezwykłej mocy umysłu. Wiara w potęgę i możliwości ludzkiego umysłu w pokonywaniu chorób, stresów i zmartwień jest motywem przewodnim tej pracy. Przygotowując książkę, Witold Bońkowski przestudiował wiele dostępnych materiałów z zakresu psychologii, psychoterapii i medycyny – także tej niekonwencjonalnej, oraz zapisów zawartych w Biblii.

z recenzji
dra n. med. Zdzisława Kapelskiego b. Ordynatora Oddziału Psychiatrii Służby Zdrowia Szpitala MSW, konsultanta w dziedzinie psychiatrii Służby Zdrowia MSW, Wiceprezesa Stowarzyszenia Pomocy Mieszkaniowej dla Sierot


Główne przesłanie, które chce nam przekazać autor, odczytuję także z Jego życiorysu. Witold Bońkowski znany jest nie tylko w środowisku poznańskim, ale również w całej Polsce jako założyciel Stowarzyszenia Pomocy Mieszkaniowej dla Sierot. Ta bezinteresowna pomoc tym, którzy tego najbardziej potrzebują, przemawia do nas mocniej i głębiej niż nawet najpiękniejsze i najmądrzejsze słowa.

z recenzji
Ks. dra Edwarda Janikowskiego TChr b. Rektora Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, Członka Honorowego Stowarzyszenia Pomocy Mieszkaniowej dla Sierot.

Polecamy film nakręcony na podstawie książki

Krótka historia długiego dochodzenia do siebie



"Krótka historia długiego dochodzenia do siebie" to osobista opowieść o alkoholiku, jego dorosłej córce i byłej żonie. Napisałam ją, bo chciałam pokazać oblicze alkoholizmu, o którym często się nie mówi – czy to ze wstydu, czy też z niestosowności mówienia o uczuciach do rodzica, który w oczach wielu na miłość nie zasłużył. To historia o ludzkich relacjach, współczuciu, desperacji i nadziei. O odnajdywaniu siebie. O zwykłości i niezwykłości ludzkich przypadków. O brzydocie ludzkiego upadku i pięknie życia ukazującym się w najmniej oczekiwanych momentach.
Kiedy wieloletnia partnerka Ojca przeprowadza się do innego miasta, Ojciec po raz pierwszy mieszka sam. Anioła – bo tak ją ochrzciła nie-jej-córka – wybiera w końcu życie w spokoju i z dala od alkoholowych problemów partnera. Z momentem jej odejścia córka zostaje promowana na Panią Bóg. Od naocznego przekonania się o Wielkim Upadku otwiera się w córce nowy rodzaj połączenia z Ojcem i pomimo mieszkania na odległość budzi się w niej odpowiedzialność za jego losy. Funkcja Pani Bóg ciąży i uwiera, ale nie ma od niej ucieczki.

Moja droga do światła, czyli jak otworzyć drzwi kredensu i inne opowiadania



Niełatwo otworzyć się przed czytelnikiem. Niełatwo spojrzeć na swoje życie krytycznie i wyciągnąć mądre wnioski. Jednak Barbarze Johnsson doskonale się to udało. Napisała książkę terapeutyczną, szczerą, którą każdy z nas przeczyta z pewnością jednym tchem.

„Pomału zaczęłam widzieć światło w tunelu, zaczęłam pojmować, że to, czego szukam na zewnątrz, jest we mnie, że mam w sobie siłę, która pomaga, nam ludziom, rozwijać się, dążyć do światła, do harmonii, do wewnętrznego spokoju” – pisze autorka.

Ta pozycja to przede wszystkim kilka pięknych i ważnych opowiadań.
To one, po przeczytaniu, dają tę szczególną pokrzepiającą moc, jaką może dać tylko literatura płynąca prosto z serca. 

To lektura dla poszukujących odpowiedzi na trudne pytania.  
Książka jest niezwykła przez to, że jednocześnie skłoni do refleksji i zapewni spokojny sen. 

Czego chcieć więcej?

Honduras. Niegasnąca nadzieja



Klaudia Zając w wieku 23 lat wyjechała do Hondurasu z organizacją „Domy Serca”. Udała się do jednego z najniebezpieczniejszych krajów w poszukiwaniu nadziei. 
Znalazła ją w oczach zranionych dzieci, w rozmowach przykutych do łóżek starców, we łzach odciętych od świata więźniarek. 

To pierwsza książka omawiająca problemy, z jakimi boryka się dzisiaj Honduras jako kraj, oraz jak te problemy wpływają na losy poszczególnych ludzi. 

Historia każdego opisywanego człowieka pokazuje, że nasz czarno-biały podział świata jest iluzją, że świat nie dzieli się na ludzi dobrych i złych, z których to my jesteśmy tymi dobrymi. 

Ta książka jest dowodem na to, że podarowanie odrobiny uwagi i nadziei wydobywa z ludzi to, co w nich najpiękniejsze.