Literatura

"Podświadomie wypatrywałem każdej możliwości spędzenia w twoim towarzystwie choćby najkrótszej chwili. Wprost kradłem sekundy, minuty, by tylko móc znaleźć się w twoim otoczeniu, utonąć w twoim spojrzeniu, usłyszeć twój głos, poczuć delikatny dotyk twojej dłoni."
(fragment książki)

Szamańska powieść osadzona we współczesnych realiach.

W miejscowości Koci Pazur dzieją się rzeczy magiczne. Profesor Leon Kotowski, uwielbiany przez wszystkich pedagog, wielki miłośnik zwierząt, pewnego dnia, pod wpływem wybuchu gniewu, dochodzi do wniosku, że powinien zażyć eliksir młodości od Maga Madama, ponieważ jest już coraz starszy i nie panuje nad emocjami.

LICZY SIĘ MIŁOŚĆ opowiada jak kruche może być w życiu szczęście a do otaczających nas ludzi możemy się mylić.

Wyjątkowa, bezpośrednia i jedyna na rynku – tak jak jej autorka – książka o związkach, także seksualnych!
Dowiesz się z niej, co robić, aby w Twoim związku było satysfakcjonująco, szczęśliwie i podniecająco, oraz jak być spełnioną kobietą i pełnowartościowym mężczyzną.

Robert Porto, naukowiec zajmujący się badaniami nad pozawerbalną komunikacją, po śmierci ukochanej żony, z którą przeżył wspólnie wiele szczęśliwych lat, postanawia skupić się na pracy i ponownie wejść w świat wizji, które 25 lat wcześniej bez reszty go pochłonęły.

Niemal w każdej polskiej rodzinie ktoś przez jakiś czas pracował za granicą lub nawet wyemigrował na stałe. Dla niektórych taki wyjazd stawał się nowym rozdziałem w życiu, dla innych był trudnym doświadczeniem. W książce Aleksandry Makary odnajdziemy przejmujący opis rozłąki z rodziną, przykrych przeżyć związanych z poszukiwaniem pracy czy nawet deportacją.

Nie wiem, czy wiara w sensie religii jest – jak twierdzi Jiddu Krishnamurti – źródłem przemocy czy nie, ale wiem, ponieważ doświadczam codziennie faktu patrzenia na świat przez pryzmat swoich myśli i swojej przeszłości, że jesteśmy niewolnikami myśli i czasu.
Mama postanowiła skończyć z tą niewolą w takim stopniu, w jakim w ogóle jest możliwe dla niej, by skończyła ze swoją niewolą. Kończy z tą niewolą gdzieś od półwiecza. Mocuje się z przemocą, ponieważ przemocy nie lubi – zwłaszcza psychicznej – i upatruje w przemocy przyczyn upadku człowieka. Upadku mężczyzny, ale nie kobiety...
Być może, że tak jest faktycznie, a być może, jest całkiem przeciwnie, to znaczy – wszystkiemu winna jest wolna wola, którą nieudacznicy ludzcy przerobili na władzę i na kontrolę nad innymi ludźmi, bo nic innego sami nie potrafili.
Być może mama spróbuje wydać wszystkie swoje książki pisane od piątego roku jej prawie osiemdziesięcioletniego życia i dowiemy się o jej sekretnych poglądach czegoś konkretniejszego. Wiem, że mama pisze drugą książkę, a planuje trzecią... a wszystkie monotematyczne: patriarchalny system łupów i rola kobiety w systemie przemocy, bo to kobieta, zdaniem mamy, otwiera ludziom oczy i uczy odróżniać to, co rzeczywiste, od tego, co zmyślone, pokręcone i wykorzystane dla uzyskania władzy, kasy i kontroli nad kobietami i wszystkimi istotami słabszymi fizycznie.
Obserwuję autorkę „Ciepłych bułeczek” z narastającymi obawami w kontekście palenia książek. Strach nakazuje ostrożność, ale potrzeba świadomości i prawdziwej wewnętrznej wolności robią swoje. Fałszywe konstrukty myślowe upadają bez użycia siły – wystarczy tylko zatrzymać swoją uwagę na tych dziwolągach, by dostrzec iluzje i kłamstwa, w które wierzymy.
Mama właśnie to robi. Bloguje, komentuje, pisze, ale przede wszystkim rozmawia, czyta i uprawia swój ogródek – ten fizyczny z aronią i Kurdybankiem i ten Wolterowski. Nic innego nie robi i dlatego już ma poczucie nicnierobienia.
Jeśli mama z czymś walczy, to właśnie jest to strach, poczucie winy i wyuczona bezradność.
Jeśli mama o coś walczy, to jest to prawo do błędu, ponieważ dla mamy każdy zawsze i wszędzie jest niewinny i bezgrzeszny. Podobno kiedyś potrafiła w sądzie przekonać oskarżonego i sąd, że to nie on włamał się do sklepu, tylko sklep był otwarty... i uwierzyli jej wszyscy. A gdy znów 16-letni chłopiec zabił kolegę nunczako... O tym podobno mama chce napisać.
Póki co, nic nie robi, ponieważ odrabia zaległości. To znaczy, wraca do swoich książek, które zgromadziła przez bez mała siedemdziesiąt lat i pisze, ale przede wszystkim dzieli się swoją naturalną radością życia.

Miejscowy alchemik Erick Horldston wiedzie spokojne życie wraz ze swoją wybranką Anną Loff w okręgu Czterech Wysp. Wysoki blondyn większość czasu spędza w swojej pracowni, przygotowując mikstury pomagające utrzymać stan zdrowotny mieszkańców na dobrym poziomie.

Tematem książki jest emigracja XXI wieku. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku nie tylko otworzyło dla Polaków rynek pracy, ale również przyczyniło się do emigracji na dużą skalę, największą w historii Polski. Państwa Unii Europejskiej potrzebowały tanich pracowników i w tym celu rozbudowały agencje pośrednictwa pracy. Agencje te zatrudniają ludzi, którzy w rodzinnym kraju pozbawieni zostali pracy i środków do życia. Przykre jest to, że młodzi wykształceni Polacy, zamiast budować naszą gospodarkę, masowo wyjeżdżają w poszukiwaniu pracy i przyszłości, nie widząc żadnych perspektyw dla siebie i swoich rodzin w kraju.
Powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Bohaterką książki jest młoda wykształcona Polka, która nie odnalazła swego miejsca w ojczyźnie i musiała go szukać w obcym kraju. Jej życie na emigracji przeplatane było ciężką pracą i zmaganiami o każdy dzień, aż w końcu po kilku latach uśmiechnęło się do niej szczęście.

Wciągający kryminał, w którym wszystko zaczyna się od kota, a w zasadzie kotów :)
Róża, Rafał, Nikodem – życia trojga bohaterów splotą się nagle pewnego spokojnego, gorącego, lipcowego popołudnia i nie uda im się tak szybko rozplątać zawikłanych nici własnych losów…
Kto tu naprawdę kogo śledzi, kto się w kim zakochał i kto kogo faktycznie zabił? Odpowiedzi na te pytania poznasz, sięgając po debiutancką powieść Katarzyny Hawryluk ;)

Dua jest wrażliwą młodą kobietą, z którą los nie obszedł się łaskawie. Jako dziecko straciła najbliższych, a dorastać przyszło jej w czasach upadku reżimu komunistycznego. Tajemnice z przeszłości, intrygi, a także tytułowa vendetta, czyli krwawa albańska zemsta rodowa, co chwila stają jej na drodze do szczęścia.
Poruszająca opowieść o miłości, którą autorka umiejętnie wplata pomiędzy prawdziwe wydarzenia, opowiadając w ten sposób również o burzliwej końcówce XX wieku w Albanii. Reżim komunistyczny i jego upadek, ucieczki do Grecji, kryzys piramidowy i wstrząsające wydarzenia 1997 roku – wszystko to miało ogromny wpływ na życie zwykłych ludzi w niezwykłym kraju, gdzie w niektórych regionach wciąż świętością są relikty średniowiecznego prawa zwyczajowego. Miłość w czasach vendetty jest bardzo trudna, ale nie niemożliwa...

Aneta Wojciechowska - oligofrenopedagog. Jej pasją jest praca z osobami z niepełnosprawnościami. Jest autorką książki „Julka – dziewczyna z biglem”. Jej druga pasja to właśnie książki – czyta i pisze. Jej motto – „Kochać wszystkich, nikogo nie oszczędzać”. „Alfabet dojrzałej kobiety…” to książka o miłości: do mężczyzny, do rodziny, do przyjaciół… Do życia!!!

Powieść obyczajowa z wątkami kryminalnymi, historycznymi i podróżami do egzotycznych rejonów świata. Bohaterka opowieści, urodzona w niewielkim dolnośląskim miasteczku, w dorosłym życiu przeprowadza się do Wrocławia. Z czasem pokocha to miasto. Niestety popada w kłopoty. Poznaje człowieka, który podaje się za biznesmena, wkrótce jednak okazuje się, że prowadzi on niejasne interesy. Ucieka z kraju. Mafia, poszukując biznesmena, porywa jego narzeczoną. Dalsze losy bohaterki jeszcze bardziej się komplikują. Na szczęście pojawia się jej dawny znajomy.

Jako małe dziecko biegałeś boso po trawie i czułeś się szczęśliwy. Zdmuchiwałeś biały puch dmuchawca i zadowolony patrzyłeś, jak te małe cząstki tańczą w powietrzu, a gdy jesienią znalazłeś kasztan, czułeś radość. Jednak większość z nas w dorosłym życiu zapomniała o tym beztroskim odczuciu.
Bohaterka książki już jako mała dziewczynka odczuwała bardzo silną więź z naturą, a później jako dorosła kobieta nie zapomniała... o beztroskim odczuciu z dzieciństwa.
Czyżby zrozumiała, jak zapanować nad pierwiastkiem metafizycznym, który nazywamy szczęściem?