Literatura obyczajowa

Miniony rok (2022) przejdzie do historii i zostanie zapamiętany przez potomnych nie ze względu na kolejny rok epidemii COVID-19, nie ze względu na światowy kryzys ekonomiczny i energetyczny, który być może ma dopiero swój początek, i w końcu nie ze względu na plagę wielohektarowych pożarów lasów i łąk oraz letnich upałów wysuszających koryta wielkich rzek.
Rok ten będzie wspominany przez potomnych, a także podręczniki do nauki historii, jako rok pełnoskalowej agresji Federacji Rosyjskiej, rządzonej przez Władimira Putina, na Ukrainę. Będzie to dla wszystkich Europejczyków rok największej wojny na ich kontynencie od zakończenia – 77 lat wcześniej – II wojny światowej. Będzie to rok wspominany jako czas, kiedy to miliony Europejczyków było zmuszonych przypomnieć sobie okropieństwa działań wojennych i widzieć ich skutki na własne oczy. Demony, które, jak mniemano, były już dawno uśpione, powstały na nowo z olbrzymią siłą.
Powstanie powieści miało na celu w przystępny i zabawny sposób wyszydzenie ideologii komunistycznej i nieco przejaskrawione ukazanie jej wad. Powieść ta ma formę pamiętnika spisywanego z dłuższej perspektywy czasowej, z narracją w pierwszej osobie. Fabułę powieści stanowią losy jej głównego bohatera Władimira Iwanowicza Wojakowa, które zostały nierozerwalnie połączone z losami Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Maria Ogrodowczyk urodziła się w 1983 roku. Ukończyła Wydział Prawa na UAM w Poznaniu, a następnie studium oficerskie w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu i studia podyplomowe na kierunku bezpieczeństwo narodowe w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Kocha zwierzęta i długie piesze wędrówki.

„Tylko jeden” to interesująca i zaskakująca książka. Zaskakująca, bo traktująca o miłości, w najczystszej jej postaci, w sposób niezwykły. Szczególna też ze względu na przedstawienie przeciwstawnych perspektyw bohaterów. Poznajemy Mężczyznę widzianego oczami kochającej go bezgranicznie Kobiety-zwierzęcia, rozpaczliwie starającej się zwrócić na siebie jego uwagę. Ukazana nam zostaje Kobieta jako obiekt uwielbienia – przywiązanie i miłość czuje do niej Mężczyzna-zwierzę. Mężczyzna, który już wcześniej dostrzegł tajemniczy błysk w oczach swego psa. Błysk trudny do zdefiniowania, a jednocześnie niedający spokoju, zmuszający do refleksji i poszukiwań jego istoty.
Dużym uproszczeniem byłoby stwierdzenie, że książka ta adresowana jest tylko do przedstawicielek jednej płci. I choć więcej miejsca poświęciła autorka perspektywie kobiecej, to spojrzenie to może zainteresować także mężczyzn. Może skłoni ono ich do refleksji nad tym, jak niewidzący czasem bywają, jak nie są w stanie, bądź nie chcą, dostrzec prawdziwego uczucia. Prawdziwa miłość jest bowiem poszukiwaniem, oczekiwaniem, drążeniem. Nie jest łatwa do znalezienia. Ale gdy już uda się nam ją odnaleźć, musimy robić wszystko, by ją zatrzymać.
Monika Wójtowicz (z recenzji)

Kontynuacja kultowej powieści "Emigrantka". Historia młodej dziewczyny, która potajemnie wyrusza na podbój Ameryki. Żądna nowych doznań, dalekiego świata, zagranicznej kariery oraz wielkiej miłości wyjeżdża w nieznane. W tej części życie bohaterki nabiera nowego wymiaru, a los stawia przed nią kolejne niespodzianki. "Tylko my i nikt więcej" do samego końca trzyma czytelnika w napięciu. To powieść pełna zwrotów akcji, humoru i przeżyć, których doznaje niejedna młoda kobieta, stawiając pierwsze kroki w dorosłość.

Paula Tarnacka - dekoratorka wnętrz z licencją międzynarodową, sprzedawczyni materiałów budowlanych zamieszkała na stałe w Stanach Zjednoczonych, która pewnego dnia postawiła wszystko na jedną kartę i postanowiła spełnić swoje marzenie o zostaniu pisarką. Zaczęła od pamiętników jako mała dziewczynka, potem były krótkie artykuły dekoratorskie, w końcu odważyła się wyjść naprzeciw pragnieniom. Swoimi książkami chce motywować do walki o siebie i spełnianie ukrytych marzeń. Wierzy w to, że każdy człowiek powinien wsłuchać się w głąb siebie i uwierzyć, że może więcej niż podpowiada mu umysł.

Doktor Jagoda, krajowa konsultantka do spraw inwestycji, wstrzymuje budowę największego nowożytnego zamczyska, i to gdzie? Na cennych obszarach chronionych. Wstrzymuje prace i Słońce, rusza Ziemię i sumienie. Ze śmiesznym urazem ręki trafia do szpitala, a stamtąd na odwyk, do budynku po dawnej gorzelni. Gdzie i za co? Kto robi ośrodek leczenia uzależnień w miejscu, w którym wciąż unoszą się procenty? Nikt poczytalny, bo nic w tej historii nie będzie normalne.
Miłość do awokado, słabość do groszku, a raczej… Groszka (przy całej poprawności językowej Mareczka oraz szacunku do Grocholewskiego), świat grzybów, stary sweter i pani biolog. Do tego szpital, brak zgody na zbudowanie zamczyska, sutanna, Jadzia i dzik. Nic się nie klei? Wręcz przeciwnie! To napisana z (czarnym) humorem i finezją językową detektywistyczna opowieść z nauką w tle. Dobrej zabawy!
Beata Sadowska – polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna i radiowa
Kupując tę lekką historię, pomagasz żyć Stasiowi z ciężkim autyzmem.

Czy mieliście kiedyś nierealne marzenia? Takie trudne do spełnienia?
Jeśli tak, to ta książka jest właśnie dla Was. To historia Soni, zwykłej dziewczyny, która zapragnęła mieć własne gospodarstwo agroturystyczne, nie miała jednak odpowiedniego zaplecza. Łono natury, zwierzęta, zieleń sprzyjają też romantycznym uniesieniom. Kilku mężczyzn sprawi, że w życiu głównej bohaterki będzie miłość, będzie trochę śmiesznie, a trochę powieje grozą i dramatem. Zawsze jednak będzie mogła liczyć na pomoc Krystiana, jej wieloletniego przyjaciela. Czy Sonia znajdzie sposób, by spełnić swoje marzenie? Czy przy okazji spotka upragnioną miłość? Przekonajcie się sami.

Poruszająca opowieść o życiu, miłości, rodzinie zakładanej z alkoholikiem i o konsekwencjach tej decyzji.
Bohaterka z trudem konfrontuje oczekiwania z rzeczywistością, powoli zdobywa mądrość potrzebną do zreformowania własnego życia.

1941 rok. Lwów. Franciszek Barański – niegdyś lider nacjonalistycznej organizacji młodzieżowej „Szczerbiec” – pod wpływem miłości do Żydówki zmienia swoje poglądy. Porzuca organizację i buduje struktury państwa podziemnego we Lwowie. Staje na czele garstki żołnierzy, którzy w brawurowych akcjach mordują hitlerowców i banderowców, przeciwstawiając się nowemu reżimowi. Kiedy sytuacja Żydów robi się coraz bardziej dramatyczna, Barański postanawia uratować rodzinę ukochanej. Jaką cenę będzie musiał za to zapłacić? W życiu Barańskiego pojawia się Szymon Rotfeld – dawny kolega z gimnazjum, którego gnębił w czasach szkolnych. Ich drogi ponownie się schodzą, a finał tego spotkania będzie niespodziewany dla obu.

Wielowątkowa powieść oprowadzająca po knajpach i ulicach Lwowa, która odmalowuje atmosferę epoki z precyzją Grottgera. Zbrodnia hitlerowska, bestialstwo, walka o wolną Polskę, pogromy żydowskie, losy rodziny Barańskich i Rotfeldów mieszają się tu z miłością dawnego narodowca do Żydówki. To opowieść o lwowskim wilku, który postanowił odzyskać miasto. Czy jeden człowiek jest w stanie wyrwać Lwów spod nazistowskiej dominacji?

Barbara Kułaga – absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, filolog i tłumacz. Powieść "Wiraże" to jej debiut literacki. Jest to opowieść o przeżyciach i przygodach dwóch przyjaciółek podczas jednego letniego miesiąca w 2023 roku. Ich przyjaźń trwa niezmiennie od ponad pół wieku. Oprócz wydarzeń bieżących, w których uczestniczą i dzielą się swoim doświadczeniem, wracają wspomnieniami do przeszłości. Opowieść zawiera również wiele pożytecznych porad życiowych. Jest też wątek kryminalny, który zapowiada ciąg dalszy tej historii.

"Wszyscy jesteśmy ubekami?" to krzyk rozpaczy i niemocy nad chorobą społeczną, jaką jest nienawiść i pogarda dla drugiego człowieka, zwaną dezubekizacją. Jest to część programu partii PiS i nie tylko jej, gdyż zakorzenił się ten termin i u zwolenników innych ugrupowań. Partia PiS jednak wprowadziła go w życie jako system, który nie widzi konkretnej osoby, a metodami jest bardzo podobny do systemu, który stosowało UB, tylko działania są już bardziej wyrafinowane i dopracowane. Autor pyta więc ustami bohatera książki, a nawet stawia tezę, czy aby nie wszyscy jesteśmy ubekami? Czy w nas samych nie ma tyle nienawiści i podłości, by tak łatwo dawać się podjudzać partii rządzącej do takich zachowań.
Książka składa się z dwóch części, jedna jest o dezubekizacji i zmaganiu się z nią, a druga o walce z nie mniej destrukcyjną chorobą Parkinsona. Autor z autopsji opisuje zmagania z tą podstępną chorobą i radzi chorym, by się nie poddawali, bo w tej chorobie jest tak, że raz czujemy się bardzo źle i wydaje się, że to już koniec, po chwili zaś wszystko mija i znów mamy wrażenie, jakby jej nie było.

W sercu urokliwej Toskanii, gdzie słońce maluje złote pejzaże, rozgrywa się opowieść o poszukiwaniu prawdziwej miłości. Ta książka zabierze Cię w podróż pełną emocji, gdzie każda chwila jest wypełniona ciepłem, przyjaźnią i tajemnicą. W świecie, w którym rodzinna więź i oddanie przyjaciół stanowią fundament życia, odkryjesz historie pełne pasji i marzeń. Zanurz się w niezwykłej scenerii, w której każde spotkanie może zmienić wszystko, a każda decyzja prowadzi ku wielkiej miłości. Otwórz tę książkę i pozwól sobie na chwilę oderwania od rzeczywistości. Poznaj bohaterów, którzy w poszukiwaniu szczęścia przekraczają granice, by odkryć, że prawdziwe szczęście i miłość są na wyciągnięcie ręki.

Jagoda Bloch – z wykształcenia finansistka, a z zawodu bankierka, postanowiła wywrócić swoje dorosłe życie do góry nogami, przeprowadzając się z Polski do USA. Jako mama dwójki dorosłych dzieci i szczęśliwa babcia Helenki i Stasia codziennie odkrywa, jak zaskakujące może być życie. Cudowne jest poznawanie siebie, pokonywanie własnych barier i zrozumienie, że to, co wydaje się niemożliwe, jest w zasięgu ręki – wystarczy uwierzyć. Pisanie to jej wielka pasja, która przez lata czekała na właściwy moment. Teraz, pełna odwagi, zamierza podzielić się swoimi opowieściami ze światem! Pamiętajcie – warto marzyć i dążyć do spełnienia swoich pragnień.

Każda z nas marzy o wielkiej miłości. Nielicznym udaje się to spełnić. Moja książka zabierze Cię w bajkowy świat Toskanii, jest to powieść o życiu, przyjaźni, rodzinie i poszukiwaniu wielkiej miłości. Mam nadzieję, że pozwoli Ci przenieść się w inny czas i miejsce, a kiedy odłożysz ją po przeczytaniu, zgodzisz się ze mną, że w życiu najważniejsza jest miłość i to, co nas łączy.

Powieść ukazuje nie tylko okropności konfliktów zbrojnych od 1945 roku po wojnę w Ukrainie, lecz także czas spokoju, podróży po świecie, tropienia legend, nieraz bardzo ciekawych. W tych legendach również nie brakuje lokalnych wojen i wojenek. Bohater powieści nie uczestniczy w żadnej z nich, ale jest ich świadomy, dowiaduje się o nich z mediów, otaczają go, niepokoją, śnią mu się po nocach. Czuje ich zapach. Rozumie, że o sielski spokój bez rakiet, samolotów, czołgów trzeba ciągle walczyć. W przeciwnym razie pozostaje odwieczne pytanie, w jakim celu budować nowe, w jakim celu stawiać wszystko na jedną kartę? Takie jest motto tej książki.

Książka opowiada o niezwykłej sile miłości i poświęcenia w najmroczniejszych okresach II wojny światowej.
Osiemdziesięcioletni Tymon Zawada choruje na zanik pamięci. Od czasu do czasu przypomina sobie jedynie cienie zdarzeń sprzed wielu lat. Kiedy w dzień Wigilii Bożego Narodzenia rozmawia ze swoją czternastoletnią wnuczką, pamięć wraca, a dziewczynka odkrywa dramatyczną przeszłość swojego dziadka, który straciwszy wszystko włącznie z rodziną, nie mógł znaleźć szczęścia.
Miał tylko dwadzieścia lat, kiedy przyszła do niego miłość, która tak naprawdę nie miała szans na powodzenie. Pokochał dziewczynę, której nie powinien był pokochać. Miłość, która przyszła równie nieoczekiwanie, jak odeszła, zniszczyła jego życie, zostawiając jedynie wspomnienie, o którym z czasem zapomniał. W jego sercu została tamta dziewczyna, choć od wielu lat nie pamiętał jej imienia... Wojna odebrała mu wszystko, przynosząc nowe życie, w którym nie potrafił się odnaleźć. Kolejna miłość nie była już taka jak pierwsza, a nowa rodzina nie kochała go tak, jak ta prawdziwa, której wcześniej nie potrafił docenić.
* * *
Urodziłam się 7 kwietnia 2009 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Mieszkam w małej wsi nieopodal Pacanowa. Moje zainteresowania to książki, muzyka i zwierzęta oraz poznawanie nowych ludzi. Skończyłam szkołę podstawową w Pacanowie i obecnie uczęszczam do I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju, kształcąc się w kierunku humanistycznym. Cenię relacje międzyludzkie, tolerancję w zdrowym pojmowaniu tego znaczenia i po prostu to, co jest istotne w życiu każdego z nas. Moją pierwszą książkę napisałam w wieku 13 lat. Życzę wszystkim czytelnikom odnalezienia głębi opowieści "Zapomniane" i zachęcam do kupienia kolejnych moich dzieł, które, mam nadzieję, wkrótce się ukażą.
Julia Maria Masłowska

"Zapukaj do moich drzwi" to wycinek z życia Anny i jej przyjaciółek. Kobiety przekroczyły czterdziestkę i jedyny rodzaj magii, jaki je spotkał na tym, wydaje się, zaczarowanym etapie, to bardziej świadome przeżywanie porażek i przechodzenie nad nimi do porządku dziennego. W drodze do osiągnięcia szczęścia czy w relacjach z płcią przeciwną kobiety popełniają umyślnie i nieumyślnie mnóstwo błędów, ale ich działania nacechowane są niewątpliwie tym specyficznym żeńskim pierwiastkiem. Losy Anny, Igi i Elizy to perypetie nie tylko kobiet, ale też historie ich partnerów oraz najbliższych. Nigdy bowiem nie jesteśmy pozostawieni sami sobie, gdyż otaczają nas ludzie i jesteśmy jednostkami społecznymi. Potrzebujemy innych do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju emocjonalnego. A wszystko zależy od tego, kto zapuka do naszych drzwi…

Zadziwiające jest to, jak łatwo można się dać wciągnąć w różnego rodzaju ruchy religijne bez względu na status społeczny czy wykształcenie. Ulegając pozornej akceptacji, bezanalitycznie pochłaniamy to, co zostaje nam podsunięte przez charyzmatycznych i narcystycznych przywódców, którzy swoją bezwzględnością, brakiem sumienia, żądzą władzy i korzyści materialnych nie cofną się przed niczym, by osiągnąć swój cel.
Zaślepianie ludzkiego umysłu kłamstwami, kariera, cele materialne i polityczne, niechęć do zmian, ukrywanie afer seksualnych to wspólne cechy wszystkich destrukcyjnych grup religijnych, które również są cechami religii powszechnie uznawanych i akceptowanych.
Wiara, która jednym, z psychologicznego punktu widzenia, daje siłę i nadzieję, innym daje okazję, by wyzyskać człowieka, zmanipulować go i podporządkować, co ma znamiona współczesnego niewolnictwa. Wykorzystuje się umysł ludzki jako wyrafinowane i samodestrukcyjne narzędzie zwrócone przeciwko człowiekowi.
Czy zatem można się uchronić przed niszczącym wpływem takich grup i ich liderów? Jak pomóc tym, którzy znaleźli się w machinie zła, wrócić do rzeczywistości, odzyskać utracone rodziny, najbliższych przyjaciół i nadzieję na budowanie szczęśliwego życia?
Tylko świadome społeczeństwa są w stanie uchronić się przed ich wpływem i zahamować rozwój destrukcyjnych ruchów religijnych. Poprzez poszukiwanie prawdy, analizowanie i rozwijanie myślenia krytycznego mamy większą świadomość podejmowanych decyzji i czyhających zagrożeń. Mówiąc o własnych doświadczeniach głośno, przeciwstawimy się, a w ten sposób nie pozostaniemy biernymi widzami, którzy nie reagują, gdy na ich oczach gwałci się prawa człowieka, zabiera wolność do wyboru i burzy demokratyczny spokój.